Galery

1

Το πρόβλημα είναι ότι οι Βούλγαροι που μένουν στην αλλοδαπή, σύμφωνα με τον νόμο, πρέπει να περάσουν την πιο δύσκολη διαδικασία που προβλέπεται για τους αλλοδαπούς. Σε συζήτηση, την οποία άνοιξε η πύλη πληροφόρησης www.cross-bg.net μαζί με το κόμμα των Βουλγάρων της αλλοδαπής „Η άλλη Βουλγαρία” έγινε σαφές, ότι η νομοθεσία άλλαξε το 2009 και η διαδικασία συντομεύθηκε σε 6 μήνες, ακόμη παραμένει όμως το πρόβλημα για τις κοινωνικές υπηρεσίες που πρέπει να πραγματοποιήσουν την έρευνά τους για το περιβάλλον όπου θα μείνει το παιδί, για να δώσουν την γνωμάτευσή τους για τους υποψήφιους γονείς.
Σε προσφυγή του στον Συνήγορο του πολίτη της Βουλγαρίας, το κόμμα „Η άλλη Βουλγαρία” εξέφρασε την άποψή του ότι πρέπει να αλλάξει το περιοριστικό άρθρο 110 του Οικογενειακού Κώδικα, σύμφωνα με το οποίο: "Ένα παιδί με συνήθη διαμονή στη Βουλγαρία μπορεί να υιοθετηθεί από άτομο με συνήθη διαμονή στην αλλοδαπή, εφόσον έχουν εξαντληθεί οι δυνατότητες υιοθεσίας του στη Βουλγαρία."
Στη συζήτηση του Πρακτορείου Ειδήσεων CROSS έλαβαν μέρος εκπρόσωποι του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ο Συνήγορος του πολίτη Γκίνιο Γκάνεφ, βουλευτές από διάφορα κόμματα, εκπρόσωποι της Κρατικής Υπηρεσίας για τους Βούλγαρους στην Αλλοδαπή, εκπρόσωποι της Κρατικής Υπηρεσίας Προστασίας του Παιδιού κτλ.

Η διαδικασία
Τα βασικά προβλήματα, σχετικά με τα γονικά δικαιώματα και την εγγραφή των παιδιών στο μητρώο υιοθεσίας, ρυθμίζονται με τις διατάξεις του νέου Οικογενειακού Κώδικα, που μπήκαν σε ισχύ την 1η Οκτωβρίου του 2009, είπε η Βαλεντίνα Μπογκντάνοβα – μέλος της Επιτροπής για την Παιδεία, την Επιστήμη και τα Θέματα των Παιδιών, της Νεολαίας και του Αθλητισμού, από τον αριστερό «Συνασπισμό για την Βουλγαρία».
„Η προθεσμία, μέσα στην οποία τα παιδιά, που δεν ζητήθηκαν από τους γονείς τους, μπορούν να προσφερθούν προς υιοθεσία, μειώθηκε από τρία χρόνια σε 6 μήνες. Οι διατάξεις του νόμου όμως, δεν μπορούν να λύσουν ένα άλλο πρόβλημα, που ακολουθεί τη δραστηριότητα των κρατικών φορέων. Οι βουλγαρικές οικογένειες, υποψήφιοι γονείς, ζητούν υγιή παιδιά έως 3 ετών. Δεν δείχνουν ενδιαφέρον για τα παιδιά Ρομά (Τσιγγανόπουλα), παιδιά με ειδικές ανάγκες ή μεγαλύτερα, που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των παιδιών στα μητρώα. Αυτά τα παιδιά περιμένουν μόνο διεθνή υιοθεσία. Οι νέες διατάξεις του νόμου συντομεύουν και αυτές τις διαδικασίες – αν μέσα στην προθεσμία εθνικής υιοθεσίας κανείς δεν ενδιαφερθεί γαι το παιδί, αυτό εγγράφεται στο μητρώο διεθνούς υιοθεσίας. Νομίζω ότι είναι σωστό να εξαντληθούν πρώτα όλες οι δυνατότητες τα παιδιά της Βουλγαρίας που δεν έχουν γονείς, να μεγαλώνουν σε βουλγαρικές οικογένειες”, δήλωσε η κ. Μπογκντάνοβα.
„Με τον νέο Οικογενειακό Κώδικα, που εγκρίθηκε την 1η Οκτωβρίου του 2009, τροποποιήθηκαν και οι διατάξεις του νόμου /πιο συγκεκριμένα το κεφάλαιο 8/, σχετικά με την υιοθεσία.
Ύστερα από τις τροποποιήσεις του νόμου, οι Βούλγαροι που διαμένουν στην αλλοδαπή εξισώνονται με τους αλλοδαπούς, και αναγκάζονται να υποβάλλουν χαρτιά για την υιοθεσία παιδιού από τη Βουλγαρία σύμφωνα με τη Διεθνή διαδικασία.

Τροποποίηση η οποία δημιουργεί διακρίσεις για τους Βούλγαρους στην αλλοδαπή
Σύμφωνα με την κ. Μπογκντάνοβα, οι τροποποιήσεις του νόμου που εγκρίθηκαν παραβιάζουν την ισότητα των Βουλγάρων πολιτών και δημιουργούν διακρίσεις για τους Βούλγαρους που διαμένουν μόνιμα ή προσωρινά στην αλλοδαπή. Σύμφωνα με το άρθρο 6, παρ. 2 του Συντάγματος της Βουλγαρίας: Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. Δεν επιτρέπονται περιορισμοί των δικαιωμάτων ή προνόμια, βασισμένα σε φυλή, έθνος, φύλο, καταγωγή, θρήσκευμα, εκπαίδευση, πολιτικά φρονήματα, προσωπική ή κοινωνική θέση, ή περιουσιακή κατάσταση.
Σχετικά με αυτό δημιουργήσαμε μια Πρωτοβουλία πολιτών για ίσα δικαιώματα κατά την υιοθεσία.
Ζητάμε μια τροποποίηση του νόμου, ο οποίος να μην παραβιάζει τα δικαιώματά μας ως Βούλγαροι πολίτες, ανεξάρτητα από τον τόπο διαμονής μας:
1. Εισαγωγή της κοινωνικής έκθεσης απευθείας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης χωρίς τη μεσολάβηση πιστοποιημένων υπηρεσιών.
2. Οι Βούλγαροι πολίτες, οι οποίοι διαμένουν μόνιμα στην αλλοδαπή, αλλά με διατηρημένη βουλγαρική υπηκοότητα, να αντιμετωπίζονται ως Βούλγαροι και να έχουν προτεραιότητα ενώπιον τους αλλοδαπούς κατά την υιοθεσία. Και αυτό λαμβάνοντας υπόψη ότι στα παιδιά είναι απαραίτητο να τους δοθεί η δυνατότητα να μεγαλώσουν πρώτα μέσα σε ένα εθνικώς οικείο περιβάλλον και γλώσσα. Ακόμη και στην αλλοδαπή εμείς μιλάμε στην οικογένειά μας στα βουλγαρικά, διατηρούμε και τον πολιτισμό μας.”
„Όσον αφορά στις δυσκολίες, τις οποίες αντιμετωπίζουν οι Βούλγαροι υποψήφιοι γονείς, που διαμένουν στην αλλοδαπή, δε θα έπρεπε να υπάρχουν περιορισμοί στην νομοθεσία για τους Βούλγαρους υποψήφιους γονείς και δε θα έπρεπε να υπάρχουν διαφορές σε σύγκριση με τους Βούλγαρους πολίτες που διαμένουν εντός της χώρας”, δήλωσε ο Βάνιο Σάρκοφ, από την κοινοβουλευτική ομάδα του δεξιού «Μπλε Συνασπισμού», αντιπρόεδρος της Επιτροπής Υγείας. Κατά τη γνώμη του „Η διαδικασία όσον αφορά τους αλλοδαπούς είναι πιο δύσκολη και χρονοβόρα, αυτό όμως επειδή συζητιέται πολύ το γεγονός ότι αυτά τα παιδιά γίνονται αντικείμενο εμπορίου στο εξωτερικό, και για να μην δίνεται αφορμή για τέτοιες συζητήσεις, υπάρχει πολύ αυστηρή διαδικασία για τους αλλοδαπούς”.
„Η μετάβαση από ένα ορφανοτροφείο σε βουλγαρική οικογένεια, ανεξάρτητα από το αν διαμένει εντός ή εκτός της χώρας, είναι φυσιολογική και εύκολη, τα παιδιά προσαρμόζονται γρήγορα στο περιβάλλον που τους είναι οικείο, μιλάνε την ίδια γλώσσα, έχουν βουλγαρική αγωγή, πολιτισμό κτλ. Τα βουλγαρικά παιδιά που υιοθετούνται από αλλοδαπούς βιώνουν ένα σοκ από τη νέα χώρα, γλώσσα, πολιτισμό, αγωγή, και η προσαρμογή είναι δύσκολη, επιπλέον, χάνουν εντελώς την ταυτότητά τους και γίνονται ξένοι”, δήλωσε η Βικτώρια Πετρούνοβα.