Galery

1

Τρεις ημέρες μετά τις κοινοβουλευτικές εκλογές στη Βουλγαρία, η αβεβαιότητα για το ποιος θα αναλάβει την εξουσία παραμένει. Ταυτόχρονα, οι ηγέτες μερικών μικρών κομμάτων που δεν κατάφεραν να μπουν στη Βουλή παραιτήθηκαν, και το γεγονός αυτό δημιουργεί προσδοκίες ανανέωσης και πιθανής ανακατανομής των αναλογιών στο πολιτικό φάσμα.

Το GRReporter συνεχίζει την σειρά συνεντεύξεων πάνω στο θέμα με την Μιλένα Φουτσετζίεβα, συγγραφέα, σκηνογράφο, σκηνοθέτη και δημιουργό της δημοφιλούς στη Βουλγαρία σειράς «Επτά ώρες διαφορά».

Κυρία Φουτσετζίεβα, αισθάνεστε ότι κάποιος Σας εκπροσωπεί στη νέα Βουλή;

Όχι, δεν με εκπροσωπεί κανένας. Απλώς ψήφισα το μικρότερο κακό.

Και νομίζετε ότι η πλειοψηφία των Βουλγάρων πολιτών εκπροσωπούνται στη Βουλή;

Θεωρώ ότι οι Βούλγαροι οπωσδήποτε εκπροσωπούνται στη Βουλή. Και δεν συμφωνώ με το στιγματισμό ορισμένων κοινωνιολόγων, αναλυτών και σχολιαστών: Αν ψηφίζεις το GERB είσαι λούμπεν, βλάκας, αν ψηφίζεις άλλο κόμμα είσαι κάτι άλλο. Για μένα το αποτέλεσμα των εκλογών δείχνει ότι οι Βούλγαροι δε θέλουν το Σοσιαλιστικό κόμμα BSP να τους κυβερνήσει. Το GERB όμως δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει την οικονομική κατάταση στη Βουλγαρία. Επιπλέον κυβερνούσαν σε συνθήκες βαριάς διεθνούς κρίσης. Όποια κυβέρνηση κι να είχαμε, μάλλον δε θα κατάφερνε να βγει από όλη αυτή την ιστορία με επιτυχία.

Δυστυχώς τα μικρά δεξιά κόμματα διαλύθηκαν. Από την άλλη όμως αυτό είναι καλό, διότι βλέπω πως οι νέοι στις μεγάλες πόλεις ψήφισαν μαζικά το GERB, που σημαίνει ότι υπάρχει βούληση και χώρος στην κατεύθυνση αυτή. Το μέλλον θα δείξει αν το GERB θα μείνει ως ένα σημαντικό κόμμα ή όχι, ούτως ή άλλως όμως υπάρχει χώρος για κάτι καινούργιο. Προφανώς οι νέοι δεν ενδιαφέρονται καθόλου ούτε για τον Ιβάν Κόστοφ, ούτε για το πρώτο δεξιό κόμμα – την «Ένωση των Δημοκρατικών Δυνάμεων», ούτε για κανέναν από τους παλιούς πολιτικούς. Θέλουν καινούργιους ηγέτες, που να παρουσιάζονται με έναν διαφορετικό τρόπο.

Νομίζω ότι στις εκλογές ψήφισαν αρκετοί πολίτες. Παντού στον κόσμο υπάρχει μια απομάκρυνση από τις εκλογές, μια έλλειψη εμπιστοσύνης απέναντι στους πολιτικούς. Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα είναι πολύ δύσκολο να κερδίσεις εκλογές με μεγάλο προβάδισμα.

Το γεγονός όμως ότι ακόμη και μετά από όλα τα σκάνδαλα το GERB διατήρησε το προβάδισμά του απέδειξε πως οι Βούλγαροι δε θέλουν να τους κυβερνήσει το Σοσιαλιστικό κόμμα BSP, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα το κάνουν.

Παρακολυθήσαμε μια πλήρη διάλυση της δεξιάς. Γιατί συνέβη; Και πώς μπορούμε να φτάσουμε σε ένα αν όχι ενωμένο, αλλά τουλάχιστον κατοχυρωμένο δεξιό κόμμα στη Βουλγαρία;

Οι παλιές ονομασίες προφανώς δεν “μιλάνε” στους νέους ανθρώπους. Οι παλιοί ηγέτες δεν έχουν τη χαρισματικότητα αυτή η οποία να προσελκύσει τους νέους. Τελευταία, είναι πολύ σημαντικό το πώς φαίνεσαι, πώς συμπεριφέρεσαι, αν μπορείς να μιλήσεις τη γλώσσα των νέων, τη γλώσσα του δρόμου, όλες αυτές τις γλώσσες που είναι εκτός της ελίτ και εκτός των διανοουμένων. Αν δεν μιλάς τις γλώσσες αυτές, δεν έχεις πολλές πιθανότητες να κερδίσεις.

Ο Ιβάν Κόστοφ είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος, δυστυχώς όμως έπρεπε να παραιτηθεί πριν από πολύ καιρό. Ο Μπόικο Μπορίσοφ είπε ότι αισθάνεται προσβεβλημένος από τον λαό που βγήκε στους δρόμους να διαμαρτυρηθεί, και υπέβαλε την παραίτησή του. Βέβαια, οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας δεν ήταν εντελώς αυθόρμητες, κατά τη γνώμη μου. Ήταν πολύ καλά οργανωμένες με τη συμμετοχή της Κρατικής Ασφάλειας, του Σοσιαλιστικού κόμματος BSP και με τη βοήθεια της Ρωσίας. Απλώς δεν μπόρεσαν να τον συγχωρέσουν για την άρνησή του να κατασκευαστεί ο δεύτερος πυρηνικός σταθμός «Μπέλενε». Και εκείνος είπε πως αισθάνεται προσβεβλημένος και παραιτήθηκε. Κάποτε και ο Κόστοφ είχε πει ότι αισθάνεται προσβεβλημένος. Είναι άνθρωποι με τεράστιο ΕΓΩ, που αισθάνονται προσβεβλημένοι, παρατούνται και αυτό δεν φέρνει τίποτε το καλό. Απλώς, διότι εδώ δεν υπάρχει χώρος μόνο για συμπάθειες, και όταν κάποιος αναλάβει την εξουσία, πρέπει να ξέρει ότι τα πάντα είναι πιθανά. Και στη Βουλγαρία ακόμη περισσότερο.

Η Μεγκλένα Κούνεβα επίσης είναι μια πολύ έξυπνη γυναίκα με εμπειρία στην Ευρώπη, ο τρόπος όμως με τον οποίο μιλάει και συμπεριφέρεται την βάζει πολύ μακριά από το βουλγαρικό λαό. Η Κούνεβα μπορεί να γοητεύσει ένα μέρος του αστικού πληθυσμού, και μάλιστα όχι πολύ μεγάλο μέρος, αν και δεν παρουσιάστηκε άσχημα στις εκλογές αυτές. Και να – και εκείνη έκανε το ίδιο κατά την γνώμη μου ανόητο λάθος. Ακόμη πριν καλά καλά ακούσει κάποιος γι’ αυτήν, παραιτήθηκε. Γιατί; Είναι οι πρώτες της εκλογές. Γιατί παραιτήθηκε;

Στην αρχή εγώ ήμουν κατά του να μπει ο Μπορίσοφ στην πολιτική. Έχω γράψει πολύ σκληρά πράγματα εναντίον του. Όταν γύρισα στη Βουλγαρία η χώρα έδειχνε ότι είναι σε πολύ καλή κατάσταση, αλλά προφανώς τα πράγματα μόνο φαίνονταν έτσι, ενώ οι άνθρωποι ήταν πολύ φτωχοί και εξακολουθούν να είναι φτωχοί. Το GERB ακολούθησε την πολιτική των δημοσιονομικών περικοπών, όπως έγινε σε άλλες χώρες, στη Βουλγαρία όμως δεν είναι δυνατό να σφίξουμε κι άλλο τη ζώνη, επειδή οι άνθρωποι είναι πραγματικά πολύ φτωχοί.

Εγώ προσωπικά ήλπιζα πολύ ότι ο Ιβάν Κόστοφ και η Ναντέζντα Νέινσκι θα καταφέρουν να τα βρουν. Με το γεγονός όμως ότι δε το κατάφεραν, μου στέρησαν την εκπροσώπηση στη Βουλή. Νομίζω ότι και οι δύο τους είναι πολύ έμπειροι και έξυπνοι πολιτικοί, οι οποίοι διαθέτουν μεγάλη εμπειρία, και ήλπιζα να συνεννοηθούν. Εκείνοι όμως δεν τα βρήκαν για άλλη μια φορά, και έτσι έδωσα την ψήφο μου στο GERB, διότι για μένα ήταν σημαντικό να ψηφίσω εκείνον εναντίον του οποίου οι σοσιαλιστές μιλούσαν περισσότερο. Απλώς αυτή είναι η εσωτερική μου λογική και αισθάνομαι καλά με την επιλογή μου.

Ωστόσο βλέπετε να εμφανίζεται στη βουλγαρική πολιτική σκηνή κάποιο δεξιό κόμμα;

Ο Λιούμπεν Ντίλοφ, ο νεότερος, έχει μια πολύ καλή ιδέα να επιλεγούν μέσω Ίντερνετ όσοι επιθυμούν να λάβουν μέρος σε ένα καινούργιο πολιτικό project. Η ιδέα είναι να μην υπάρχει καμιά δυνατότητα για μανιπουλάρισμα των ψήφων και των απόψεων των ανθρώπων. Ο Ντίλοφ όμως επέμεινε να διατηρηθεί το όνομα SDS – «Ένωση των Δημοκρατικών Δυνάμεων». Εγώ νομίζω ότι γύρω από τις παλιές αυτές ονομασίες έχει συγκεντρωθεί τόση αρνητική ενέργεια που δεν ξέρω αν είναι δυνατό να αναγεννηθεί κάτι από το παρελθόν. Αυτό είναι το λάθος στην ιδέα του.

Επιπλέον, νομίζω ότι στο GERB υπάρχουν πολλοί έξυπνοι νέοι άνθρωποι, οι οποίοι μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους και έχουν πολύ καλές προοπτικές για το μέλλον. Δε θα ήθελα όμως να τους συμβεί αυτό που συνέβη με το Εθνικό Κίνημα του Συμεών Σαξκομπουργκότσκι (NDSV). Το GERB έχει υποβληθεί σε πολύ μεγάλη πίεση, οι επιθέσεις του Σοσιαλιστικού κόμματος BSP είναι φοβερές, επομένως δεν ξέρω πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.

Ελεύθερος χώρος όμως οπωσδήποτε υπάρχει. Έχει τι να κάνουμε, και προφανώς στη διακυβέρνηση του GERB έχει κάτι σωστό, αφού ο Μπόικο Μπορίσοφ κέρδισε και πάλι τις εκλογές, αν και είχε παραιτηθεί. Πιθανότατα αυτή είναι η σωστή κατεύθυνση, απλώς είναι δύσκολο να βρεθούν καινούργιοι ηγέτες όπως οι Ιβάν Κόστοφ, Ναντέζντα Νέινσκι, Πέταρ Στογιάνοφ, ακόμη και κάποιος πολιτικός με το χάρισμα του Μπόικο Μπορίσοφ, ο οποίος ξεκίνησε από το μηδέν και έφτασε στην κορυφή του κράτους.

Από την άλλη όμως στη Βουλγαρία απλώς δεν υπήρχε ποτέ πρωθυπουργός τον οποίο να μην έχουν μισήσει μέσα σε δύο χρόνια. Αυτό θα είναι πάντα έτσι. Στη Βουλγαρία υπάρχει μια έλλειψη ανοχής απέναντι στους πετυχημένους ανθρώπους, που έχουν φτάσει κάποια κορυφή. Δεν σχολιάζω τα προσόντα. Όποιος και αν είσαι, αν καταφέρεις να φτάσεις στην κορυφή απλώς θα σε καταστρέψουν.

Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι η πλειοψηφία των Βουλγάρων πολιτών ψήφισαν τα συγκεκριμένα τέσσερα κόμματα;

Το τουρκικό Κίνημα Δικαιωμάτων και Ελευθεριών DPS είναι μια εθνική μειονότητα, που γεννάει πολλά παιδιά τα οποία είναι πλέον ενήλικα και έχουν δικαίωμα ψήφου, επομένως εκεί τα ποσοστά θα αυξάνονται συνεχώς. Τα ποσοστά του Σοσιαλιστικού κόμματος BSP πάλι θα μειώνονται, επειδή εκεί οι συνταξιούχοι πεθαίνουν. Ακούγεται παράλογα, όμως στην ουσία αυτό σχετίζεται κατά κάποιον παράξενο τρόπο με την γέννηση και το θάνατο. Εμείς ούτε γεννάμε τόσα παιδιά όσα οι Τούρκοι, ούτε έχουμε αυτό το αίσθημα της ενότητας που έχουν εκείνοι. Στους Τούρκους το αίσθημα αυτό βασίζεται στο θρήσκευμα, ενώ σ’ εμάς, τους Βούλγαρους, λείπει το αίσθημα για μια κοινή πίστη σε οτιδήποτε. Επομένως το αποτέλεσμα του DPS ήταν εντελώς αναμενόμενο.

Όσο για το εθνικιστικό κόμμα Ataka, συγκέντρωσε τις ψήφους των πιο αγανακτισμένων, των πιο φτωχών ανθρώπων, διότι ο ηγέτης του Βόλεν Σίντεροφ πάντα πατάει “τα κουμπιά του κακού” κατά κάποιον τρόπο. Στις δηλώσεις του όμως το βράδυ της εκλογικής ημέρας, ήταν ο πιο σαφής, ο πιο κατηγορηματικός σε αυτό που θέλει. Και μπορώ να καταλάβω γιατί περισσότεροι Βούλγαροι τον ψήφισαν – απλώς είναι εντελώς συγκεκριμένος. Βέβαια όλα αυτά που λέει δε θα συμβούν, αλλά με όλη την εμπειρία που έχει αποκτήσει πια ο Σίντεροφ έχει γίνει ένας πολύ καλός ηθοποιός. Επιπλέον, έχει κι αυτός ένα ιδιαίτερο χάρισμα που δεν πρέπει να το υποτιμά κανείς. Δε νομίζω ότι αναμένεται να βγει σύντομα από την πολιτική. Θεωρώ όμως πως σε μεγάλο βαθμό για την επιτυχία του Ataka ευθύνεται το Σοσιαλιστικό κόμμα BSP, διότι πολλοί άνθρωποι που παλιά ψήφιζαν το GERB, τώρα έδωσαν την ψήφο τους στο Ataka.

Ακούω ισχυρισμούς ότι πολλοί άνθρωποι ψήφισαν τα μικρά κόμματα. Χωρίς να υποστηρίζω πως διαθέτω συγκεκριμένα στοιχεία, δεν νομίζω ότι αυτό είναι αλήθεια.

Ποιος ήταν ο ρόλος των ΜΜΕ στο μανιπουλάρισμα της ψηφοφορίας;

Ο ρόλος τους ήταν καθοριστικός. Μερικά ΜΜΕ βοήθησαν να γείρει η πλάστιγγα προς τη μία κατεύθυνση και μάλιστα με πάρα πολλή επιθετικότητα. Έλεγαν ότι κάποια ΜΜΕ ανήκουν στο GERB, τελικά όμως απεδείχθη ότι απλώς κοιτούσαν το συμφέρον τους και όταν το έχασαν απομακρύνθηκαν. Είναι ένα αρκετά πικρό μάθημα για όλους.

Μπορώ να πω ότι τα μεγάλα ηλεκτρονικά μίντια προσπαθούσαν να είναι αντικειμενικά, έτσι και αλλιώς όμως η υστερία γύρω από τα ψηφοδέλτια την ημέρα πριν από τις εκλογές ήταν άκρως απαράδεκτη. Δεν καταλαβαίνω γιατί το Συμβούλιο Ηλεκτρονικών ΜΜΕ δεν επέβαλε κυρώσεις στα μίντια τα οποία την ημέρα της σιωπής μετέδιδαν παρόμοιες πληροφορίες. Κι όμως νομίζω πως το αποτέλεσμα όλης αυτής της ιστορίας ήταν ακριβώς το αντίθετο, διότι εγώ, που δεν είχα αποφασίσει ακόμη να ψηφίσω ή όχι, μετά πήγα κι έδωσα την ψήφο μου. Απλώς δεν πιστεύω ότι υπήρχε παραποίηση του εκλογικού αποτελέσματος, όπως δεν πιστεύω και ότι οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας ξεκίνησαν αυθόρμητα. Βέβαια, αφορμή υπήρχε, οι τιμές του ρεύματος και της κεντρικής θέρμανσης είναι παράλογες. Η στιγμή όμως επιλέχθηκε πολύ καλά. Όλα οργανώθηκαν πολύ καλά από τις Μυστικές Υπηρεσίες με τη βοήθεια ορισμένων κομμάτων.

Δεν πιστεύω ότι τα αποτελέσματα των εκλογών παραποιήθηκαν. Ο ισχυρισμός αυτός είναι γεμάτος κακία και δεν είναι αλήθεια. Οι εκλογές αυτές παρακολουθούνταν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά. Από το Σοσιαλιστικό κόμμα BSP όμως επιμένουν ακόμη από την αρχή και εξακολουθούν να το επαναλαμβάνουν συνέχεια. Ο ηγέτης του Σεργκέι Στανίσεφ είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος, έχει πολλά προσόντα και τον συμπαθώ ώς προσωπικότητα, εκπροσωπεί όμως κάτι πολύ ανήθικο. Το κακό είναι ότι όλα αυτά παρέσυραν το κράτος σε έναν κύκλο, από τον οποίο δεν ξέρουμε πότε θα βγούμε.

Τι βλέπετε να συμβαίνει στη Βουλγαρία;

Για μένα το καλύτερο που θα μπορούσε να συμβεί είναι το GERB να περάσει στην αντιπολίτευση. Για τον απλούστατο λόγο ότι είναι απολύτως απαράδεκτο το εθνικιστικό κόμμα Ataka να κυβερνήσει, ενώ όπως είδαμε το Σοσιαλιστικό κόμμα BSP δεν έχει ηθικούς φραγμούς. Αμέσως μετά τις εκλογές ο ηγέτης του Στανίσεφ δήλωσε ότι είναι έτοιμος για διαπραγματεύσεις με το Ataka. Από το τουρκικό Κίνημα Δικαιωμάτων και Ελευθεριών αρχικά είπαν ότι υπάρχει τέτοια πιθανότητα, αργότερα ο ηγέτης του Λιουτβί Μεστάν την διέψευσε, θα δούμε όμως τι θα γίνει τελικά. Πάντως το GERB δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μπαίνει σε συνασπισμό με το Ataka, αν θέλουν να διατηρηθούν ως μια ουσιαστική αντιπολίτευση και να μπορέσουν να λάβουν μέρος στις ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές.

Θα δούμε τι θα γίνει, μου φαίνεται όμως πολύ πιθανό να κυβερνήσει το Σοσιαλιστικό κόμμα BSP. Προσωπικά θεωρώ πως είναι μια καλή στιγμή, επειδή οι επόμενοι μήνες, ίσως και τα επόμενα ένα-δύο χρόνια θα είναι πολύ δύσκολα. Ας νιώσουν και οι σοσιαλιστές λίγο από το βάρος της κρίσης, και όχι μόνο η δεξιά, για την οποία πολλοί λένε πως δεν είναι δεξιά. Για μένα όμως είναι. Άρα, μάλλον θα χαρώ αν την εξουσία αναλάβει το BSP, διότι έτσι η διακυβέρνησή τους θα τελειώσει άδοξα, και αυτή είναι η ελπίδα μου.

Ποια είναι η εναλλακτική λύση για τον Βούλγαρο διανοούμενο στις συνθήκες αυτές;

Η εναλλακτική λύση είναι να μην είναι τόσο διανοούμενος και να εξετάζει τα όσα συμβαίνουν στη Βουλγαρία με βάση των παγκοσμίων εξελίξεων. Η χώρα δεν είναι ένα απομονωμένο νησί. Η Βουλγαρία εξαρτάται από την Ευρώπη, ενώ η Ευρώπη εξαρτάται από την Αμερική και τον υπόλοιπο κόσμο. Τα πάντα πλέον είναι πολύ στενά συνδεδεμένα. Προσωπικά εγώ πάντα παρακολουθώ αυτά που συμβαίνουν εκτός της Βουλγαρίας και με βάση αυτά κρίνω κατά πόσο όσοι μας κυβερνούν αυτή τη στιγμή είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις παγκόσμιες εξελίξεις, που αφορούν και εμάς από οικονομικής ή άλλη άποψης. Είναι το μόνο κριτήριο σύμφωνα με το οποίο διαμορφώνω την επιλογή μου. Πάντα θα υποστηρίζω εκείνους που έχουν καλούς συνεργάτες και ακολουθούν προευρωπαϊκή και όχι προρωσική πολιτική.

Υπάρχει λογοκρισία στη Βουλγαρία; Ήταν δυνατό να ακουστούν και εναλλακτικές απόψεις πριν από τις εκλογές;

Ναι, στα ΜΜΕ υπάρχει μονοπώλιο. Όπως είπα και προηγουμένως όμως, τα μίντια που κατηγορήθηκαν ότι υποστηρίζουν την εξουσία δεν το κάνουν πια. Πιθανότατα σ’ αυτά μπορεί κανείς να γράψει κάτι ανοιχτά εναντίον του πρώην πρωθυπουργού Μπορίσοφ.

Δεν νομίζω όμως πως αυτή ήταν πραγματική λογοκρισία, διότι κανείς ποτέ δεν εμποδιζόταν να γράψει κάτι εναντίον του Μπορίσοφ ή του GERB. Αυτό μάλλον ερχόταν από τους ίδιους τους δημοσιογράφους, και έχουν δίκιο εφόσον πολλά μίντια ενοποιούνταν από έναν ιδιοκτήτη. Επομένως πολλοί από τους δημοσιογράφους που ήθελαν να σχολιάσουν αρνητικά την προηγούμενη κυβέρνηση δεν μπορούσαν να το κάνουν, επειδή τα συγκεκριμένα ΜΜΕ απλώς κολάκευαν τους κυβερνώντες. Τώρα αυτό εξαφανίστηκε και είναι πολύ ενδιαφέρον πώς θα εξελιχθεί η “λογοκρισία” αυτή.

Η γνώμη μου είναι ότι δεν υπήρχε πραγματική λογοκρισία. Υπάρχουν πολλά ΜΜΕ που επίσης δεν είναι αντικειμενικά και αμερόληπτα, αλλά προσφέρουν διαφορετική άποψη. Θα συνιστούσα σε όσους ισχυρίζονται πως στη Βουλγαρία υπάρχει λογοκρισία να επισκεφτούν τη Ρωσία, διότι τελικά στη Βουλγαρία δεν υπάρχει ούτε ένας δημοσιογράφος στη φυλακή, ούτε ένας που να έχει σκοτωθεί ή να έχει κυνηγηθεί. Τέτοιος δημοσιογράφος δεν υπάρχει. Και όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, σκέφτεται το κακό του βουλγαρικού λαού, διότι προσπαθεί να επηρεάσει τους ανθρώπους με έναν ανέντιμο τρόπο που δεν είναι καλός για το κράτος γενικά.

Πρόσφατα μάλιστα έγινε γνωστό ότι η αμερικανική κυβέρνηση παρακολουθούσε 20 δημοσιογράφους. Η ιστορία με τις παράνομες υποκλοπές είναι μια τεράστια αφέλεια. Παντού γίνονται υποκλοπές. Απλώς το επίπεδο είναι διαφορετικό, τα πράγματα αυτά δεν λέγονται δημόσια. Στις πολιτισμένες χώρες ψάχνουν τρόπους για να καλύψουν τα σκάνδαλα. Στη Βουλγαρία όμως πάλι χρησιμοποιούνται όχι ιδιαίτερα πολιτισμένες μέθοδοι δράσης. Ούτως ή άλλως μέχρι στιγμής στη Βουλγαρία δεν ξέρουμε τι ακριβώς θα κάνει η Εισαγγελία σχετικά με την υπόθεση αυτή. Έχω μια περιέργεια όμως να μάθω και τι θα συμβεί με τις παράνομες υποκλοπές στις ΗΠΑ των 20 δημοσιογράφων και μάλιστα ενός παγκοσμίου πρακτορείου όπως του  Associated Press.