The Best of GRReporter
flag_bg flag_gr flag_gb

Από την καταστροφή της Ελλάδας δε θα γλυτώσει κανένας

12 Ιανουάριος 2012 / 02:01:55  GRReporter
6505 αναγνώσεις

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Εκεί υπάρχει ένταση μεταξύ των πολιτικών και των οικονομικών ελίτ αφ’ ενός και των ριζοσπαστικών μαζών αφ’ ετέρου που υπερασπίζουν τα προνόμιά τους.

Тο κυβερνών κόμμα στη Βουλγαρία έχει συγκεντρώσει στα χέρια του όλη την εξουσία. Είναι καλό αυτό για μια χώρα;

Το θέμα έχει την πολιτική και την νομική του πλευρά. Κάθε πολιτικός θα έλεγε ότι σε μια δημοκρατική χώρα είναι καλύτερο να υπάρχουν περισσότερα κόμματα, επειδή αυτό δημιουργεί καλύτερη κατανομή των εξουσιών, πιο αποτελεσματικό αμοιβαίο έλεγχο, πιο αποτελεσματικό έλεγχο μεταξύ των κυβερνώντων και της αντιπολίτευσης κτλ. Από την άλλη, η νομική πλευρά του θέματος έχει ως εξής: Ο ανώτατος άρχοντας, δηλαδή οι ψηφοφόροι έχουν εκφράσει την βούλησή τους. Ψήφισαν και υποστήριξαν το συγκεκριμένο κόμμα. Δεν υπάρχει θεσμός ανώτερος από τον ανώτατο άρχοντα. Εκείνος αποφάσισε έτσι, άρα έτσι πρέπει να είναι. Και αν ο ανώτατος άρχοντας το θέλησε, επέλεξε αυτό το είδος διακυβέρνησης. Υπο αυτή την έννοια μπορούμε μονάχα να υπακούσουμε.  Ως άνθρωποι που έχουμε τη δική μας γνώμη μπορούμε να έχουμε διαφορετικές απόψεις, οι οποίες όμως παραμένουν προσωπικές.

Αν όμως οι εκλογές δεν ήταν αδιάβλητες, αν το κόμμα τις κέρδισε με μανιπουλάρισμα, και αυτό συνεχίζεται, αν το κυβερνών κόμμα GERB προσπαθεί να απομακρύνει τους πολιτικούς του αντιπάλους κυριεύοντας σιγά σιγά τα ΜΜΕ και ασκώντας πιέσεις στην δημοσιότητα, αυτό θα ήταν φοβερό. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε μια κατάσταση στην οποία προσπαθούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει. Για να είμαι ειλικρινής, κι εγώ ο ίδιος προσπαθώ να καταλάβω τι συμβαίνει. Προφανώς όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το GERB έχει πολύ σοβαρή υποστήριξη του λαού, ότι ο ηγέτης του κόμματος είναι ο πιο δημοφιλής πολιτικός στη χώρα κτλ. Από την άλλη όμως υπάρχουν αρκετές ενδείξεις και καταγγελίες για μανιπουλάρισμα της εκλογικής διαδικασίας, για πιέσεις πάνω σε δημοσιογράφους. Είναι πολύ ανησυχητικά πράγματα.

Ποια είναι η άποψή σας για την άρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εντάξει τη Βουλγαρία στη ζώνη του Σένγκεν;

Σχετικά με το θέμα αυτό η γνώμη μου δεν διαφέρει από την επίσημη άποψη της βουλγαρικής κυβέρνησης. Είναι άνιση μεταχείριση, επειδή η Βουλγαρία έχει εκπληρώσει όλα τα τεχνικά κριτήρια και θα έπρεπε να ενταχθεί. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η Βουλγαρία δεν έχει προβλήματα, διαφθορά, άλυτα ζητήματα σχετικά με το δικαστικό σύστημα, το υπουργείο Εσωτερικών και την αστυνομία. Όλα αυτά είναι σωστά, αλλά δεν αποτελούσαν προϋπόθεση για την ένταξη της χώρας στη ζώνη του Σένγκεν. Τώρα η Ολλανδία μπλοκάρει την ένταξη με αυτά τα επιχειρήματα, που είναι δίκαια, αλλά δεν αποτελούσαν μέρος της αρχικής συμφωνίας. Για το λόγο αυτό πρόκειται για άνιση μεταχείριση, η οποία πρέπει να απορριφθεί. Επιπλέον, νομίζω ότι αυτή δεν είναι απόφαση ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά μίας μόνο χώρας-μέλους. Γιατί το κάνει; Όλοι λένε πως με τον τρόπο αυτό η Ολλανδία προσπαθεί να λύσει δικά της εσωτερικά προβλήματα.

Πώς επηρεάζει αυτό την στάση των Βουλγάρων πολιτών απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

Δε νομίζω ότι το Σένγκεν αφορά τόσο πολύ τον απλό Βούλγαρο πολίτη. Θεωρώ ότι τον ενδιαφέρει κάτι άλλο που προκάλεσε τα παράδοξα εθνικιστικά ξεσπάσματα κατά τη διάρκεια και μετά την ένταξη της Βουλγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στους ακαδημαϊκούς κύκλους έχουμε συζητήσει αρκετές φορές το θέμα αυτό και το έχουμε διατυπώσει με τον εξής τρόπο: Ήταν μια ένταξη της Βουλγαρίας χωρίς πολιτιστική αναγνώριση. Δηλαδή η Βουλγαρία εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση με γραφειοκρατικό τρόπο, στην ουσία όμως εκείνο με το οποίο ο βουλγαρικός λαός ταυτίζεται, είναι υπερήφανος κτλ. παρέμεινε άγνωστο και χωρίς εδιαφέρον. Κατά κάποιον τρόπο η πολιτιστική εικόνα των Βουλγάρων στην Ευρώπη δεν άλλαξε καθόλου. Αυτό, βέβαια, δημιουργεί πολύ σύνθετα συναισθήματα. Από την μία είσαι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την άλλη όμως ξέρεις πως δεν είσαι. Αυτό προκαλεί κοινωνικό τραυματισμό και συχνά οδηγεί σε ριζοσπαστικό εθνικισμό.

Εγώ δεν είμαι καθόλου εθνικιστής. Έχω μια μετριασμένη πατριωτική στάση απέναντι στη χώρα στην οποία ζω, μπορώ να καταλάβω όμως γιατί κάποιοι νέοι γίνονται ακραίοι πατριώτες και εθνικιστές. Ο λόγος δεν είναι μονάχα η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και αυτή συμβάλλει.

Πώς θα θέλατε να δείτε τον κόσμο, την Ευρώπη και τη Βουλγαρία μετά από δέκα χρόνια;

 

 

Tags: συνέντευξη Αλεξάνδαρ Κιόσεφ οικονομική κρίση αιτίες Ευρωπαϊκή Ένωση ευρωπαϊκή ιδέα
ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΜΑΣ!
Το περιεχόμενο του GRReporter φτάνει σε σας δωρεάν 7 ημέρες την εβδομάδα. Δημιουργείται από μια ομάδα επαγγελματιών δημοσιογράφων, μεταφραστών, φωτογράφων, εικονοληπτών, ειδικών λογισμικού, γραφικών σχεδιαστών. Αν σας αρέσει η δουλειά μας και την παρακολουθείτε, σκεφτείτε μήπως θα θέλατε να μας υποστηρίξετε οικονομικά με ποσό που επιθυμείτε.
Subscription
Μπορείτε να μας βοηθήσετε και με εφάπαξ αποστολή οποιουδήποτε ποσού:
blog comments powered by Disqus