Galery

1

Гκάλι

Όταν με κάποια αφορμή τεθεί το θέμα για την ανθρώπινη μοίρα και κατά πόσο αυτή είναι προκαθορισμένη, πάντοτε εμφανίζεται το ερώτημα για την αυτοτελειοποίηση. Γιατί οι άνθρωποι να επιδιώκουν την αυτοτελειοποίηση, αν η βασική πορεία της ζωής τους είναι προκαθορισμένη και δεν μπορεί να αλλάξει; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι πολύ απλή και σύντομη: Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην αναπτύσσεται και να μην τελειοποιείται στη διάρκεια της ζωής του. Αρκεί απλώς να ζει. Η τελειοποίηση βρίσκεται στην ίδια την ύπαρξη του ανθρώπου. Τα πάντα που βιώνει ένας άνθρωπος, αποτελούν την προσωπική του πορεία ανάπτυξης και τελειοποίησης. Κανείς και τίποτα δεν αναπτύσσεται ως αυτοσκοπός, τυχαία. Όπως πάντα όμως, τα πιο απλά πράγματα είναι και τα πιο σύνθετα.

Στο άρθρο αυτό θα θίξω το ερώτημα γιατί η αυτοτελειοποίηση του ανθρώπου είναι άμεσα συνδεδεμένη με την προσωπική μοίρα του και δεν μπορεί να χωριστεί από αυτήν. Η μοίρα η οποία δεν υπάρχει τρόπος να αλλάξει από φυσικής άποψης.

Τι είναι η τελειοποίηση ή η προσωπική ανάπτυξη; Σήμερα όπου και αν κοιτάξουμε παντού κάποιος μας προτείνει να τελειοποιήσουμε τον εαυτό μας, να αναπτυχτούμε. Μαθήματα, τεχνικές, σεμινάρια, βιβλία – αρχίζοντας από την γιόγκα, τον διαλογισμό, το ρέικι, την ύπνωση, την αυθυποβολή, τη γελιοθεραπεία, τον θετικό τρόπο σκέψης, τις 100 αναπνοές, κτλ. Δεν είμαι καν σίγουρη ότι έχω ακούσει όλες τις δυνατές μεθόδους ανάπτυξης που προσφέρονται.

Ο Ιρλανδός συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας, που έγραψε τη σειρά παιδικών βιβλίων “Ναράνια” Κλάιβ Λουίς λέει: “Δεν έχεις ψυχή. ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ψυχή”. Αν σκεφτείτε, οι περισσότεροι άνθρωποι θα έλεγαν ότι έχουν ψυχή, που σημαίνει ότι ταυτίζονται με το σώμα τους. Η ψυχή είναι αυτό που λέμε προσωπικότητα, χαρακτήρα, ατομικότητα. Κι όμως ταυτιζόμαστε με το σώμα.

Συγνώμη...αλλά στην ουσία τι τελειοποιείτε; Η άποψη για το νόημα της αυτοτελειοποίησης είναι κάπως παραμορφωμένη όπως και η άποψη για την ανθρώπινη μοίρα. Η παραμόρφωση αυτή είναι αποτέλεσμα της επιθυμίας του ανθρώπου να ελέγχει τα πάντα στη ζωή του. Ε, αυτό δεν μπορεί να γίνει. Τις τελευταίες ημέρες γινόμαστε μάρτυρες ακριβώς ενός τέτοιου φαινομένου – στην Ιαπωνία. Ένα φαινόμενο της φύσης με σχεδόν ανεξέλεγκτες επιπτώσεις. Όχι, δεν θέλω να πω ότι ο κόσμος πρέπει να σταματήσει να αναπτύσσεται βιομηχανικώς. Στην ουσία το γεγονός αυτό αποτελεί μέρος της αναπόφευκτης ανάπτυξης. Μετά από αυτό οπωσδήποτε θα ακολουθήσει αλλαγή στον τρόπο διαχείρισης του πυρηνικού καυσίμου. Και αυτό λέγεται τελειοποίηση.

Θα επιστρέψω για λίγο στο θέμα της μοίρας. Η μοίρα είναι η ίδια η ζωή μας, η πείρα και οι εμπειρίες που μας έχουν δοθεί να βιώσουμε στον φυσικό κόσμο. Έχουμε σώματα που αναπτύσσονται με έναν ακριβώς προκαθορισμένο τρόπο μετά την γέννηση. Και κανένας από μας δεν μπορεί να αλλάξει τις φάσεις από τις οποίες περνάει η ανάπτυξη του ίδιου του σώματός του. Ακριβώς όπως η φυσική μας μοίρα, την οποία δεν μπορούμε να αλλάξουμε όποτε και όπως θέλουμε. Υπάρχει μια βασική ακατανοησία του τι ακριβώς είναι η ανθρώπινη μοίρα – αυτή εκδηλώνεται σε όσα συμβαίνουν μαζί μας και γύρω μας στη διάρκεια της ζωής μας. Υπό τη μορφή γεγονότων και εμπειριών. Ο άνθρωπος όμως, στο νου του και στην ψυχή του, έχει την πλήρη ελευθερία να αντιλαμβάνεται τα όσα συμβαίνουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Και ακριβώς εκεί είναι η αυτοτελειοποίηση και ανάπτυξή του.

Τα εξωτερικά γεγονότα τα βιώνουμε μέσα από το σώμα μας, αλλά τα κατανοούμε και τα συνειδητοποιούμε μέσα από το νου μας, μέσα από την ψυχή μας. Εκεί, στο νου και στην ψυχή μας γίνεται η ανάπτυξη. Χωρίς το σώμα μας δεν μπορούμε να ακούσουμε ή να δούμε τίποτα, δεν μπορούμε να μιλήσουμε, δεν έχουμε καθόλου δέκτες. Μόνο από το σώμα μπορούμε να ζήσουμε και να αντιλαμβανόμαστε τα εξωτερικά ερεθίσματα. Η ανάπτυξη όμως γίνεται στο νου και στην ψυχή μας.

Να είμαστε φιλόσοφοι είναι εύκολο. Να σκέφτεσαι πάνω σε κάποιο ζήτημα θεωρητικά δεν είναι δύσκολο. Να, ας πάρουμε κάποιο από τα βιβλία αυτοτελιοποίησης ή κάποιο σεμινάριο “Πώς να είμαστε επιτυχείς;” Καταλαβαίνεις τα πάντα. Αυτό όμως δεν μπορεί να σε αλλάξει – το να καταλαβαίνεις δεν είναι αλλαγή, δεν είναι τελιοποίηση, δεν είναι ανάπτυξη. Η θεωρία χάνει το νόημά της, αν στο κέντρο της δεν υπάρχει εμπειρία. Κάποιος σου λέει ότι το να χύσεις πάνω σου καυτό νερό είναι πολύ επώδυνο και μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα. Αλλά ο ίδιος από πού το ξέρει, αν δεν το έχει ζήσει; Ναι, μπορεί επί ώρες να σου εξηγεί τι ακριβώς συμβαίνει όταν χύσεις πάνω σου καυτό νερό, αλλά εάν δεν το βιώσεις εσύ, ποτέ δεν θα το καταλάβεις έτσι ώστε να σε αλλάξει, να σε τελειοποιήσει. Και ακριβώς οι εμπειρίες μας είναι η ζωή μας, με όλα τα “τυχαία” γεγονότα της, αυτός είναι ο δρόμος μας που λέγεται μοίρα.

Η αυτοτελειοποίηση αρχίζει με την αυτογνωσία. Χωρίς να γνωρίζουμε τον εαυτό μας τι ακριβώς θα τελειοποιήσουμε; Την δική μας προσωπικότητα ή κάποιου άλλου; Κάποιος σας είπε ότι εφαρμόζοντας την τάδε τεχνική θα γίνετε ένας ευτυχισμένος άνθρωπος. Αλλά από πού ξέρει τι πράγμα θα σας κάνει ευτυχισμένους; Εσείς οι ίδιοι το ξέρετε; Η επιθυμία να γίνουμε σαν κάποιον άλλον δεν είναι αυτοτελειοποίηση. Αν κάποιος βρήκε την ευτυχία στο ψάρεμα, αυτός είναι ο δικός του τρόπος να είναι ευτυχισμένος. Αν θα είναι και ο δικός σας τρόπος να είστε ευτυχισμένος πρέπει να το δείτε πηγαίνοντας οι ίδιοι για ψάρεμα.

Για να υπάρξει προσωπική ανάπτυξη, πρέπει πρώτα να υπάρχει προσωπικότητα. Αν κάποιος άνθρωπος δεν βρεθεί υπό τις κατάλληλες συνθήκες στις οποίες να ανακαλύψει τις εσωτερικές του δυνατότητες, την προσωπικότητά του, δεν μπορεί να γνωρίσει τον εαυτό του. Κάποιος μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του θαρραλέο, αλλά στην πραγματικότητα να κρύβει μέσα του τεράστιο φόβο. Και μόνο όταν αντιμετωπίσει κάποια δοκιμασία, μόνο τότε μπορεί να φανερώσει το φόβο αυτό και να καταλάβει ότι φοβάται κάτι.

Το ερώτημα ποιο είναι το νόημα της αυτοτελειοποίησης, αφού ο άνθρωπος δεν μπορεί να βγει από τα πλαίσια της μοίρας του, στην ουσία δεν έχει νόημα. Πίσω του κρύβεται η έλλειψη επιθυμίας αυτοτελειοποίησης. Κρύβεται η επιθυμία του ανθρώπου να ελέγχει και να αλλάξει αυτό που μπορεί ή δεν μπορεί. Καταλαβαίνετε τι Παράγραφος 22 είναι αυτή; Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι μπορεί ή τι δεν μπορεί, αν δεν το βιώσει. Και όταν το βιώσει δεν μπορεί πλέον να το αλλάξει. Για να γνωρίσουμε τον έρωτα, πρέπει να τον βιώσουμε. Και αφού τον βιώσει, κανένας δεν παραμένει ο ίδιος. Δεν παραμένει ο ίδιος, αλλάζει, αναπτύσσεται. Το παιδί πάει και αγγίζει την ζεστή κουζίνα. Ύστερα ξέρει – αυτό πονάει. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο αναπτύσσονται και τελειοποιούνται οι άνθρωποι. Μέσα από τις εμπειρίες.

Τι κάνουν σήμερα οι άνθρωποι. Θέλουν να έχουν καλύτερη ζωή, έρωτα, λεφτά, επιτυχία. Βλέπουν τον έναν ή τον άλλον γύρω τους, θέλουν να είναι σαν κάποιον άλλον. Αρχίζουν να διαβάζουν διάφορα βιβλία με θέμα την αυτοτελειοποίηση, ή να παρακολουθούν διάφορα μαθήματα, σεμινάρια, πρακτικές. Θαυμάσια! Η όλη ιδέα όμως, που κρύβεται πίσω από όλους τους τρόπους αυτοτελειοποίησης είναι πολύ απλή – να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, τα δικά μας προσόντα και ελαττώματα, και να τα ξεπεράσουμε μέσα από τα διάφορα γεγονότα από τα οποία περνάμε. Και ΝΑ ΔΕΧΤΟΥΜΕ αυτό που γνωρίσουμε.

Στην ουσία είναι αδύνατο να γνωρίσουμε τον εαυτό μας θεωρητικά. Εάν δεν βιώσουμε τον έρωτα, δεν μπορούμε να καταλάβουμε ποιοί είμαστε όταν αγαπάμε – αν είμαστε ζηλιάρηδες, αν είμαστε γενναιόδωροι, τι ζητάμε στην αγάπη. Θεωρίες και φιλοσοφίες υπάρχουν πολλές. Η δική μας είναι μόνο μία και την καταλαβαίνουμε μονάχα μέσα από την προσωπική μας πείρα. Η αυτοτελειοποίηση βρίσκεται στο κέντρο της δικής μας πείρας που αποκτάμε στη διάρκεια της ζωής μας.

Η προσωπική μας ανάπτυξη δεν μπορεί να χωριστεί από την μοίρα μας. Η μοίρα μας έχει ακριβώς αυτό το σκοπό – την ανάπτυξη του ανθρώπου σε μια ορισμένη κατεύθυνση. Σας έχει δοθεί ένα “σετ” από ορισμένα προσόντα με τη βοήθεια των οποίων να αναπτύξετε άλλα. Ο άνθρωπος αναρωτιέται και αρχίζει να ψάχνει απαντήσεις μόνο όταν βιώσει κάτι. Ποτέ πριν από αυτό. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να σκέφτεται πώς να γίνει πιο πετυχημένος, αν δεν έχει ζήσει ποτέ μια αποτυχία. Δεν μπορεί να υπάρχει επιτυχία, αν δεν υπήρξε αποτυχία και ανικανοποίηση. Κανείς δεν μπορεί να πει τι είναι η επιτυχία, αν δεν ξέρει τι είναι η αποτυχία.

Ο στόχος της αυτοτελειοποίησης δεν είναι να αλλάξουμε τα δεδομένα, που μας έχει δώσει η ζωή και η μοίρα, αλλά να τα γνωρίσουμε και να τα χρησιμοποιούμε. Ή με άλλα λόγια, η αυτοτελειοποίηση είναι ένας τρόπος να πετύχουμε αρμονία με τον εαυτό μας και με τον κόσμο γύρω μας.

Πηγή: grreporter.info