Galery

2

1

Ο Μίνος Μωυσής είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Ασφαλιστικής – της μεγαλύτερης ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρείας με ετήσιο τζίρο περίπου 1 δισ. ευρώ. Προς σύγκριση - η δεύτερη σε μέγεθος ελληνική ασφαλιστική εταιρεία Ιnter American έχει ετήσιο τζίρο περίπου 550 εκατ. ευρώ. Εδώ και μερικούς μήνες είναι και Πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών στην Ελλάδα. Σε μία συζήτηση με τη Μαρία Σ. Τοπάλοβα ο κ. Μωυσής αναλύει το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα, συγκρίνει τις ασφαλιστικές αγορές της Ελλάδας και της Βουλγαρίας και δηλώνει ότι δεν αναμένει να κλείσει άλλη ασφαλιστική εταιρεία.

- Το εντελώς λανθασμένο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα δίνει και μια ευκαιρία στην ιδιωτική ασφάλιση να αναπτύσσεται με πιο γρήγορους ρυθμούς. Μπορείτε να μας πείτε ποια είναι η εικόνα της ιδιωτικής ασφάλισης αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα;

- Πρώτα πρώτα δεν είναι εντελώς λανθασμένο το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης. Όπως πάρα πολλές χώρες, έτσι και στην Ελλάδα, τα συστήματα αυτά αντιμετωπίζουν προβλήματα τα οποία προέρχονται από το γεγονός ότι οι άνθρωποι ζούνε περισσότερο και επομένως ξοδεύουν περισσότερο όταν παίρνουν παροχές από την κοινωνική ασφάλιση, επίσης επηρεάζονται από τον υψηλό ρυθμό ανεργίας που υπάρχει γενικότερα στις κοινωνίες της Ευρώπης, και γενικότερα είναι συστήματα τα οποία είναι σχεδιασμένα στη λογική της προστασίας του πολίτη, κι έτσι πρέπει να είναι. Απλά, οι συνθήκες έχουν αλλάξει πολύ, τα πληθυσμιακά δεδομένα έχουν αλλάξει πολύ, και επομένως πρέπει και αυτά να προσαρμοστούν. Η πραγματικότητα είναι ότι οι παροχές ενός ανθρώπου ο οποίος βγαίνει σε σύνταξη θα πρέπει να είναι παροχές που θα του εξασφαλίζουν ένα καλό επίπεδο ζωής. Αυτό το πράγμα δεν μπορεί, όπως έχει συμβεί και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, να το εξασφαλίσει μόνο η κοινωνική ασφάλιση, και όπως ακριβώς έχει συμβεί και αλλού, η ιδιωτική ασφάλιση έρχεται να συμπληρώσει αυτές τις παροχές. Αυτό δίνει στην ιδιωτική ασφάλιση και στην Ελλάδα, όπως έχει γίνει και αλλού, μια προοπτική ανάπτυξης και μια δυνατότητα να μπει σε καινούριους χώρους και σε καινούριους τομείς, το οποίο όμως χρειάζεται, αυτό που λέμε, μια θεσμική θωράκιση. Ο τρόπος με τον οποίο έχει γίνει σε πολλές χώρες αυτή η ενσωμάτωση της ιδιωτικής ασφάλισης στο σύστημα των παροχών γενικότερα, είναι μέσα από σημαντικά φορολογικά κίνητρα, δηλαδή το κράτος καταλαβαίνει ότι θα πρέπει να δώσει ένα κίνητρο στον πολίτη προκειμένου να αποταμιεύσει για την σύνταξή του, και αυτό γίνεται μέσα από ισχυρά φορολογικά κίνητρα, και από την άλλη μεριά με πάρα πολύ αυστηρές προδιαγραφές που αφορούν τα προϊόντα, τα οποία θα ενταχθούν σε αυτό το σύστημα, και την φερεγγυότητα των εταιρειών οι οποίες θα μπουν επίσης σε αυτή την λογική. Αυτό το γεγονός δεν έχει ακόμα, πώς να το πω, δεν έχει ακόμα οριστικοποιηθεί για την Ελλάδα. Νομίζω ότι όταν το ασφαλιστικό σχέδιο νόμου τελειώσει και καταλήξει σε ό,τι καταλήξει, από κει και πέρα θα πρέπει να δούμε με μεγαλύτερη ακρίβεια ποιος είναι ο χώρος αυτός ο οποίος δημιουργείται μια ευκαιρία για την ιδιωτική ασφάλιση, και με ποιες τεχνικές και μεθόδους η ιδιωτική ασφάλιση θα μπορέσει να μπει σε αυτές τις εργασίες. Είναι μια μεγάλη προοπτική και μια μεγάλη πρόκληση για την ιδιωτική ασφάλιση, αλλά πρέπει να περιμένουμε να δούμε ακριβώς τι θα γίνει για να οριστικοποιήσουμε και τη δική μας, ας πούμε, την στρατηγική στο χώρο αυτό.               

- Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές ασφαλιστικές εταιρείες οι οποίες αναπτύσσονται σταθερά, έχουν παράδοση και ιστορία, όπως η Εθνική Ασφαλιστική, προφανώς οι άνθρωποι που δουλεύουν εκεί ξέρουν καλά τη δουλειά τους. Την ίδια στιγμή δεν βλέπουμε οι ασφαλιστικές εταιρείες να συμμετέχουν στον εθνικό διάλογο για την κοινωνική ασφάλιση. Δεν σας ενδιαφέρει το μέλλον της κοινωνικής ασφάλισης; 

- Όχι, βεβαίως, όπως είπα και πριν, μας ενδιαφέρει και πάρα πολύ. Αυτό που επαναλαμβάνω είναι ότι η ιδιωτική ασφάλιση δεν έχει έναν θεσμικό ρόλο σ’ αυτό που αφορά την κοινωνική ασφάλιση, πρέπει λοιπόν, πρώτα η πολιτεία, η πολιτεία είναι υπεύθυνη για την κοινωνική ασφάλιση, πρέπει να καταλήξει στο τι θέλει ακριβώς να κάνει. Αυτό τώρα συζητιέται και θα κατατεθεί στη Βουλή, αυτός είναι ένας τομέας στον οποίο δεν έχουμε λόγο, δεν έχουμε ρόλο στο θέμα της κοινωνικής ασφάλισης. 

- Κατά τη γνώμη σας υπάρχουν δυνατότητες συνεργασίας μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα; 

- Ναι, υπάρχουν πολλές δυνατότητες τέτοιας συνεργασίας και στον χώρο των ασφαλιστικών εταιρειών, υπάρχουν και σήμερα πάρα πολλές συνεργασίες τέτοιες. Για παράδειγμα σήμερα η ιδιωτική ασφάλιση καλύπτει ένα σημαντικό ποσοστό των πολιτών για θέματα υγείας, για παροχές στην υγεία. Αυτό είναι μια συνεργασία η οποία υπάρχει, δεν είναι 100% θεσμοθετημένη, αλλά παρ’ όλα αυτά ερχόμαστε ως ιδιωτική ασφάλιση και στην υγεία, και στις συντάξεις, και σε άλλους τομείς, να συμπληρώσουμε αυτό το οποίο κάνει το κράτος. Επομένως με την έννοια αυτή ήδη υπάρχουν συνεργασίες, και οι συνεργασίες αυτές πιστεύω ότι θα ενταθούν τα επόμενα χρόνια, γιατί νομίζω ότι και το κράτος, η πολιτεία, θα ανακαλύψει ότι το να συμπληρώνει με παροχές η ιδιωτική ασφάλιση γι’ αυτούς τους ανθρώπους που έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν την ιδιωτική ασφάλιση, αυτό θα σημαίνει ότι το ίδιο το κράτος θα έχει μεγαλύτερη δυνατότητα να ασχολείται με ανθρώπους που δεν έχουν την ικανότητα να πληρώσουν για την ιδιωτική ασφάλιση. Άρα να αυξήσει το δικό του χαρακτήρα για την πρόνοια και την προστασία του πολίτη.   

- Στην ελληνική ασφαλιστική αγορά υπάρχει και ένας βαθμός ανασφάλειας. Έκλεισαν πρόσφατα έτσι ασφαλιστικές εταιρείες, άλλες ετοιμάζονται να φύγουν από την ελληνική αγορά, και επειδή η κρίση είναι τέτοια, ώστε δε θα είναι έκπληξη αν κλείσουν και άλλες εταιρείες. Σε αυτές τις περιπτώσεις τι γίνεται με τους φακέλους των ασφαλισμένων;  

- Πρώτα πρώτα να σας πω ότι ως πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών δεν έχω καμιά ενημέρωση ότι ετοιμάζονται κάποιοι να φύγουν από την ελληνική αγορά. Αυτό είναι κάτι που ακούγεται ως φήμη, αλλά δεν υπάρχει τίποτε επίσημο. Τώρα το ότι κάποιες εταιρείες έχουν κλείσει είναι αποτέλεσμα από το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ασκήθηκε μια αυστηρή εποπτεία στο χώρο της ιδιωτικής ασφάλισης, η οποία δυστυχώς δεν υπήρχε πολλά χρόνια στο παρελθόν στο βαθμό που υπάρχει τα τελευταία χρόνια, και αυτό έφερε στην επιφάνεια προβλήματα τα οποία προϋπήρχαν. Δυστυχώς για πρώτη φορά στην Ελλάδα συνέβη να κλείσει και μια εταιρεία η οποία είχε κι ένα σημαντικό χαρτοφυλάκιο πελατών στον κλάδο ζωής, ασφάλειας ζωής. Και αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Όταν μια εταιρεία κλείνει κι έχει ασφάλειες αυτοκινήτου, τότε υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια λειτουργεί  ένα Επικουρικό Κεφάλαιο στην Ελλάδα, όπως και σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, το οποίο αναλαμβάνει να διεκπεραιώσει ζημιές που έχουν δημιουργηθεί από πελάτες της εταιρείας η οποία έκλεισε και αυτό λειτουργεί χωρίς προβλήματα. Τώρα στο θέμα των ασφαλειών ζωής, αυτή την εποχή υπάρχει μια επεξεργασία ενός καινούριου νόμου, ο οποίος θα κατατεθεί τις επόμενες εβδομάδες στη Βουλή, και ο οποίος προβλέπει να δημιουργηθεί ένα εγγυητικό κεφάλαιο που θα τροφοδοτείται με εισφορές από τις ασφαλιστικές εταιρείες και τους πελάτες, και το οποίο θα αναλαμβάνει μέχρι κάποιο όριο να καλύψει τους πελάτες εάν συμβεί να κλείσει και μια άλλη εταιρεία ζωής, πράγμα το οποίο δεν θεωρώ ότι είναι και ιδιαίτερα πιθανό. Τώρα για τα γεγονότα και για τα περιστατικά που ήδη έχουν συμβεί, υπάρχει ένα πρόβλημα, το πρόβλημα αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο να λυθεί γιατί είναι πάρα πολλά τα χρήματα. 

- Είναι γνωστό ότι οι ελληνικές τράπεζες θα πρέπει να υποβληθούν σε στρες τεστ από τον Σεπτέμβριο, και κάτι τέτοιο αναμένεται να συμβεί και με τις ασφαλιστικές εταιρείες, το λεγόμενο Solvency II. Μπορείτε να μας εξηγήσετε τι ακριβώς σημαίνει αυτό και τι θα γίνει με τις εταιρείες οι οποίες δεν καταφέρουν να περάσουν αυτό το τεστ;

- Κοιτάξτε, είναι μια μεγάλη αλλαγή αυτή στην Ευρώπη γενικότερα, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, τα μηνύματα που έχουμε από όλες τις χώρες της Ευρώπης λένε ότι η προετοιμασία των εταιρειών για το Solvency II είναι μια πολύ δύσκολή και πολύ επίπονη υπόθεση. Ουσιαστικά το Solvency II έρχεται, είναι ένας καινούριος μηχανισμός ο οποίος επιτρέπει να μετρήσουμε με διάφορες τεχνικές τους κινδύνους τους οποίους έχουμε αναλάβει και οι οποίοι είναι κίνδυνοι ασφαλιστικοί, λειτουργικοί, επενδυτικοί, δηλαδή κάθε είδους κινδύνου, και με βάση το ύψος και την ποιότητα αυτών των κινδύνων και την διασπορά των κινδύνων, να προσδιορίζουμε τα απαραίτητα κεφάλαια. Η εκτίμηση είναι, αυτή τη στιγμή μπορούμε να μιλάμε μόνο για εκτιμήσεις, η εκτίμηση είναι ότι οπωσδήποτε το σύστημα αυτό σε όλη την Ευρώπη, γιατί είναι το ίδιο, θα βγάλει σημαντικές πολλές φορές αυξήσεις κεφαλαίων, δηλαδή απαίτηση για περισσότερα κεφάλαια που πολλές φορές μπορεί να είναι και πολύ σημαντικά, και δεν μπορούμε να πούμε αυτή τη στιγμή τίποτα παραπάνω από αυτό διότι δεν γνωρίζουμε τα νούμερα. Όλες οι εταιρείες προετοιμάζονται στα βήματα τα οποία πρέπει να ακολουθήσουν, θα υπάρχει μια πιο καθαρή εικόνα μετά το τέλος του καλοκαιριού όπου θα έχουν τρέξει αυτά τα στρες τεστ τα οποία προβλέπονται για το Solvency II και η εικόνα θα είναι πιο καθαρή. Επίσης δεν έχει αποφασιστεί αν οι απαιτήσεις του Solvency II θα είναι τελικά αυτές που σήμερα ξέρουμε, ή αν κι αυτές θα διαφοροποιηθούν και θα ελαστικοποιηθούν σε κάποιο βαθμό. Υπάρχει μια πολύ μεγάλη δηλαδή συζήτηση στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή μεταξύ των εποπτικών αρχών και των Ενώσεων των Ασφαλιστικών Εταιρειών. Όλα αυτά θα ληφθούν υπόψη και τελικά θα καταλήξει το σύστημα αυτό σε κάτι συγκεκριμένο. Τώρα, οι εταιρείες οι οποίες δε θα μπορέσουν να προσαρμοστούν, γιατί δε θα έχουν τη δυνατότητα να βρουν τα καινούρια κεφάλαια, ή να προσαρμοστούν και σε άλλα πράγματα, δεν είναι μόνο τα κεφάλαια, είναι και ο τρόπος λειτουργίας, η εσωτερική οργάνωση των επιχειρήσεων κτλ., νομίζω ότι θα πρέπει σταδιακά να ετοιμάζονται, προκειμένου να βρουν κάποιες συνεργασίες, να συνενωθούν, να συγχωνευθούν, δηλαδή πιστεύω ότι αυτό θα δώσει μια αφορμή έτσι ώστε η αγορά να αλλάξει και να συγκεντρωθεί σε ένα μικρότερο αριθμό εταιρειών που θα έχουν την ικανότητα να αντιμετωπίσουν τις κεφαλαιακές απαιτήσεις του Solvency II.     

- Η Εθνική Ασφαλιστική είναι παρούσα και στην βουλγαρική αγορά. Μπορείτε να κάνετε μια σύγκριση πώς αναπτύσσονται οι δύο αγορές στην Βουλγαρία και στην Ελλάδα;

- Η Εθνική Ασφαλιστική είναι στην βουλγαρική αγορά εδώ και μερικά χρόνια με ένα joint venture που έχουμε με την εταιρεία ING, είμαστε πάρα πολύ ικανοποιημένοι από αυτή την συνεργασία και από την παρουσία μας στη βουλγαρική αγορά, ήδη έχουμε αποκτήσει κι ένα σημαντικό μερίδιο αγοράς. Οι εργασίες τις οποίες προωθούμε στη Βουλγαρία είναι αποκλειστικά εργασίες μέσω της UBB, της τράπεζας η οποία ανήκει στον όμιλο της Εθνικής Τράπεζας, άρα δουλεύουμε αυτό που λέμε το bank assurance μέσω της τράπεζας UBB. Υπάρχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά. Η βουλγαρική αγορά ως μια πιο φρέσκια αγορά, λιγότερο ώριμη αγορά απ’ ότι η ελληνική, έχει πολύ μεγαλύτερα περιθώρια ανάπτυξης, και γι’ αυτό είμαστε εκεί. Έχουμε μια εξαιρετική βάση για να αναπτυχθούμε. Η τράπεζα η οποία μας δίνει τις δουλειές το bank assurance είναι η μεγαλύτερη τράπεζα στη Βουλγαρία, και επομένως έχουμε ένα πολύ καλό set up για να αναπτυχθούμε πάρα πολύ δυναμικά στη βουλγαρική αγορά, το δε μοντέλο που έχουμε πρέπει να το κάνουμε. Τώρα στην Ελλάδα είναι διαφορετικά τα πράγματα, η αγορά είναι πολύ πιο ώριμη, έχει άλλου είδους συστήματα και τρόπους με τους οποίους μαζεύει τη δουλειά, υπάρχουν διαφορετικά κανάλια που πουλάνε τις δουλειές, είναι ένα τελείως διαφορετικό μοντέλο. Για αγορές όπως η Βουλγαρία, στην οποία πιστεύουμε πάρα πολύ, θεωρώ ότι το μοντέλο που έχουμε επιλέξει να αναπτυχθούμε είναι πάρα πολύ καλό.      

- Τι είναι το bankassurance, μπορείτε να μας εξηγήσετε πώς λειτουργεί;

- Κοιτάξτε, το bank assurance είναι ένας τρόπος ουσιαστικά διανομής των ασφαλιστικών προϊόντων, δηλαδή να πουλήσεις ασφαλιστικά προϊόντα. Αυτό που συνήθως γίνεται είναι ότι υπάρχουν προϊόντα φτιαγμένα από τις ασφαλιστικές εταιρείες, όπως και στην περίπτωση τη δική μας στη Βουλγαρία, τα οποία δένουνε, κουμπώνουν, πάνω στα προϊόντα τα οποία πουλάει η τράπεζα, δηλαδή προϊόν το οποίο για παράδειγμα καλύπτει την ασφάλεια ζωής και ανικανότητας ενός ανθρώπου που έχει πάρει ένα στεγαστικό δάνειο από την τράπεζα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και για τον πελάτη, και για την τράπεζα, και βεβαίως, και για την ασφαλιστική εταιρεία. Για τον πελάτη είναι διότι αν πεθάνει ο πελάτης, τότε η ασφαλιστική εταιρεία θα αποζημιώσει για το υπόλοιπο την τράπεζα, επομένως δε θα αρχίσουν οι κινήσεις για να βγει το σπίτι σε πλειστηριασμό, να χρωστάει η οικογένεια ό,τι έχει μείνει πίσω κτλ. Η τράπεζα με τον τρόπο αυτό επομένως προστατεύει το δικό της χαρτοφυλάκιο, τον κίνδυνο στον οποίο έχει εκτεθεί για τον πελάτη αυτόν, βεβαίως αμοίβεται και με προμήθειες για αυτή την δουλειά. Και η ασφαλιστική εταιρεία κάνει την παραγωγή, και γράφει το αποτέλεσμα από αυτήν την δουλειά. Τέτοια προϊόντα, λοιπόν, υπάρχουν πάρα πολλά, και στα στεγαστικά δάνεια, και στα επιχειρηματικά δάνεια, και στα καταναλωτικά δάνεια, και στις πιστωτικές κάρτες, σε όλο τα φάσμα δηλαδή των τραπεζικών προϊόντων. Και βεβαίως, υπάρχει και μια άλλη κατηγορία προϊόντων που είναι περισσότερο αποταμιευτικά προϊόντα, δηλαδή στα οποία βάζει κάποιος λίγα λίγα χρήματα και μαζεύει έναν κουμπαρά, και τα οποία οι τράπεζες επίσης πουλάνε σε πάρα πολλές χώρες, και στη Βουλγαρία, γιατί ξέρουν πολύ καλά τον πελάτη, έχουν τον πελάτη κοντά τους για πολλά προϊόντα, και μπορούν εύκολα να του προωθήσουν και τέτοια προϊόντα τα οποία στοχεύουν στο να μαζέψουν κάποιο ποσό το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για τη σύνταξη, για έναν εφάπαξ σκοπό κτλ. Αυτό είναι το μοντέλο και το μοντέλο αυτό έχει δείξει σε πάρα πολλές περιπτώσεις, και σε πάρα πολλές χώρες, και στην Ελλάδα, και στη Βουλγαρία, και αλλού, πάρα πολλά επιτυχημένα cases. Και με τον τρόπο αυτό εμείς έχουμε επιλέξει να αναπτυχθούμε στη Βουλγαρία ακριβώς γιατί έχουμε σύμμαχο σ’ αυτή την ιστορία, μια πάρα πολύ μεγάλη τράπεζα.        

- Ποια είναι η στρατηγική επιβίωσης της Εθνικής Ασφαλιστικής σε αυτή την οικονομική κρίση η οποία όπως λένε οι οικονομολόγοι θα διαρκέσει 2-3 χρόνια ακόμα;

- Κοιτάξτε, η στρατηγική μας δεν είναι απλώς να επιβιώσουμε, θέλουμε και να αναπτυχθούμε. Σίγουρα η κρίση αυτή έχει επιβάλει στο να δούμε πολλά πράγματα με διαφορετικά μάτια, με διαφορετική οπτική. Οπωσδήποτε αυτό που πρέπει να κάνουμε και αυτό που κάνουμε είναι να καταλάβουμε ότι ο πελάτης, γιατί είμαστε μια πολύ μεγάλη εταιρεία, ο πελάτης δεν μπορεί πια να αγοράζει τα προϊόντα μας με την ίδια ευκολία, με την οποία τα αγόραζε πριν από λίγα χρόνια. Αυτό μας υποχρεώνει να αναπροσαρμόσουμε τα προϊόντα μας, να είναι πιο φθηνά τα προϊόντα μας, και βεβαίως, ένα πιο φθηνό προϊόν δεν μπορεί να σου δώσει την πλήρη κάλυψη που σου έδινε ένα πιο ακριβό προϊόν. Αυτό λοιπόν που προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε με τους πελάτες μας είναι ότι σε εποχές όπως αυτές που η αγοραστική δύναμη έχει μειωθεί, και ίσως μειωθεί ακόμα περισσότερο, θα πρέπει να επιλέγουν προϊόντα τα οποία δεν καλύπτουν ίσως το σύνολο των κινδύνων, αλλά καλύπτουν τους σοβαρούς κινδύνους. Με τον τρόπο αυτό ο πελάτης έχει πραγματική προστασία για σοβαρούς κινδύνους, επομένως είναι εξασφαλισμένος, αλλά βεβαίως δεν μπορεί να έχει την πλήρη προστασία, η οποία είναι πολύ πιο ακριβή. Αυτό αφορά όλους τους τομείς, και στην ασφάλεια ζωής, και στην ασφάλεια υγείας, και στο αυτοκίνητο, και στο σπίτι, σε όλη τη γκάμα δηλαδή των προϊόντων. Και για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει κι εμείς να κοιτάξουμε πώς η λειτουργία μας σαν εταιρεία θα είναι τέτοια έτσι, ώστε τελικά το κόστος του προϊόντος να είναι υποφερτό, να μπορεί ο πελάτης να το πληρώσει. Επομένως, σε όλες τις εταιρείες, και βεβαίως στην Εθνική Ασφαλιστική κοιτάμε πάρα πολύ έντονα το κόστος το λειτουργικό, πού ξοδεύονται τα χρήματα, ούτως ώστε να μειώσουμε τα κόστη οπουδήποτε βλέπουμε ότι υπάρχει δυνατότητα και ότι δεν υπάρχει αξία μεγάλη στα χρήματα τα οποία ξοδεύουμε, έτσι ώστε η λειτουργία μας να είναι πιο φθηνή, για να μπορέσουν και τα προϊόντα μας να είναι πιο φθηνά. Ταυτόχρονα, κοιτάμε όλες αυτές τις ευκαιρίες ανάπτυξης που η κρίση αυτή δημιουργεί, και είναι πάρα πολλές αυτές, είπαμε πριν για το ασφαλιστικό, εγώ προσωπικά πιστεύω ότι η κρίση αυτή θα ενισχύσει πάρα πολύ και την ασφάλεια της περιουσίας των πελατών, δηλαδή σε μια εποχή κρίσης όταν έχω ένα περιουσιακό στοιχείο που έχει κάποια αξία, είναι πολύ πιο σημαντικό να το προστατεύσω αυτό το στοιχείο, απ’ ότι όταν δεν υπήρχε η κρίση, όταν θα μπορούσα αν αυτή η περιουσία πάθαινε μια ζημιά με δικά μου λεφτά να την διορθώσω, με δικά μου λεφτά να καλύψω αυτό τον κίνδυνο από μια πυρκαγιά, ή από ο,τιδήποτε άλλο. Αυτό σιγά σιγά ο καταναλωτής το καταλαβαίνει, ο πελάτης το καταλαβαίνει, και καταλαβαίνει ότι μια ζημιά σημαντική σε ένα περιουσιακό του στοιχείο όπως ένα σπίτι, ή ένα εξοχικό σπίτι, ή ένα σπίτι άλλο που έχει, ή μια επιχείρηση κτλ., θα του δημιουργήσει μια κατάσταση την οποία δε θα μπορέσει να αντιμετωπίσει, και επομένως θα προτιμήσει να ασφαλιστεί περισσότερο για αυτόν τον κίνδυνο. Υπάρχουν εδώ πολλές ευκαιρίες, και για τις ευκαιρίες αυτές προετοιμαζόμαστε και με την δημιουργία κατάλληλων προϊόντων, και με τη μείωση του λειτουργικού κόστους, και με τη συνεργασία με την Εθνική Τράπεζα, έτσι ώστε να φτάσουμε πιο φθηνά και πιο έξυπνα στον πελάτη. 

Πηγή: grreporter.info