Galery

2

1

Ο Μίνος Μωυσής είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Ασφαλιστικής – της μεγαλύτερης ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρείας με ετήσιο τζίρο περίπου 1 δισ. ευρώ. Προς σύγκριση - η δεύτερη σε μέγεθος ελληνική ασφαλιστική εταιρεία Ιnter American έχει ετήσιο τζίρο περίπου 550 εκατ. ευρώ. Εδώ και μερικούς μήνες είναι και Πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών στην Ελλάδα. Σε μία συζήτηση με τη Μαρία Σ. Τοπάλοβα ο κ. Μωυσής αναλύει το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα, συγκρίνει τις ασφαλιστικές αγορές της Ελλάδας και της Βουλγαρίας και δηλώνει ότι δεν αναμένει να κλείσει άλλη ασφαλιστική εταιρεία.

- Το εντελώς λανθασμένο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα δίνει και μια ευκαιρία στην ιδιωτική ασφάλιση να αναπτύσσεται με πιο γρήγορους ρυθμούς. Μπορείτε να μας πείτε ποια είναι η εικόνα της ιδιωτικής ασφάλισης αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα;

- Πρώτα πρώτα δεν είναι εντελώς λανθασμένο το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης. Όπως πάρα πολλές χώρες, έτσι και στην Ελλάδα, τα συστήματα αυτά αντιμετωπίζουν προβλήματα τα οποία προέρχονται από το γεγονός ότι οι άνθρωποι ζούνε περισσότερο και επομένως ξοδεύουν περισσότερο όταν παίρνουν παροχές από την κοινωνική ασφάλιση, επίσης επηρεάζονται από τον υψηλό ρυθμό ανεργίας που υπάρχει γενικότερα στις κοινωνίες της Ευρώπης, και γενικότερα είναι συστήματα τα οποία είναι σχεδιασμένα στη λογική της προστασίας του πολίτη, κι έτσι πρέπει να είναι. Απλά, οι συνθήκες έχουν αλλάξει πολύ, τα πληθυσμιακά δεδομένα έχουν αλλάξει πολύ, και επομένως πρέπει και αυτά να προσαρμοστούν. Η πραγματικότητα είναι ότι οι παροχές ενός ανθρώπου ο οποίος βγαίνει σε σύνταξη θα πρέπει να είναι παροχές που θα του εξασφαλίζουν ένα καλό επίπεδο ζωής. Αυτό το πράγμα δεν μπορεί, όπως έχει συμβεί και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, να το εξασφαλίσει μόνο η κοινωνική ασφάλιση, και όπως ακριβώς έχει συμβεί και αλλού, η ιδιωτική ασφάλιση έρχεται να συμπληρώσει αυτές τις παροχές. Αυτό δίνει στην ιδιωτική ασφάλιση και στην Ελλάδα, όπως έχει γίνει και αλλού, μια προοπτική ανάπτυξης και μια δυνατότητα να μπει σε καινούριους χώρους και σε καινούριους τομείς, το οποίο όμως χρειάζεται, αυτό που λέμε, μια θεσμική θωράκιση. Ο τρόπος με τον οποίο έχει γίνει σε πολλές χώρες αυτή η ενσωμάτωση της ιδιωτικής ασφάλισης στο σύστημα των παροχών γενικότερα, είναι μέσα από σημαντικά φορολογικά κίνητρα, δηλαδή το κράτος καταλαβαίνει ότι θα πρέπει να δώσει ένα κίνητρο στον πολίτη προκειμένου να αποταμιεύσει για την σύνταξή του, και αυτό γίνεται μέσα από ισχυρά φορολογικά κίνητρα, και από την άλλη μεριά με πάρα πολύ αυστηρές προδιαγραφές που αφορούν τα προϊόντα, τα οποία θα ενταχθούν σε αυτό το σύστημα, και την φερεγγυότητα των εταιρειών οι οποίες θα μπουν επίσης σε αυτή την λογική. Αυτό το γεγονός δεν έχει ακόμα, πώς να το πω, δεν έχει ακόμα οριστικοποιηθεί για την Ελλάδα. Νομίζω ότι όταν το ασφαλιστικό σχέδιο νόμου τελειώσει και καταλήξει σε ό,τι καταλήξει, από κει και πέρα θα πρέπει να δούμε με μεγαλύτερη ακρίβεια ποιος είναι ο χώρος αυτός ο οποίος δημιουργείται μια ευκαιρία για την ιδιωτική ασφάλιση, και με ποιες τεχνικές και μεθόδους η ιδιωτική ασφάλιση θα μπορέσει να μπει σε αυτές τις εργασίες. Είναι μια μεγάλη προοπτική και μια μεγάλη πρόκληση για την ιδιωτική ασφάλιση, αλλά πρέπει να περιμένουμε να δούμε ακριβώς τι θα γίνει για να οριστικοποιήσουμε και τη δική μας, ας πούμε, την στρατηγική στο χώρο αυτό.               

- Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές ασφαλιστικές εταιρείες οι οποίες αναπτύσσονται σταθερά, έχουν παράδοση και ιστορία, όπως η Εθνική Ασφαλιστική, προφανώς οι άνθρωποι που δουλεύουν εκεί ξέρουν καλά τη δουλειά τους. Την ίδια στιγμή δεν βλέπουμε οι ασφαλιστικές εταιρείες να συμμετέχουν στον εθνικό διάλογο για την κοινωνική ασφάλιση. Δεν σας ενδιαφέρει το μέλλον της κοινωνικής ασφάλισης; 

- Όχι, βεβαίως, όπως είπα και πριν, μας ενδιαφέρει και πάρα πολύ. Αυτό που επαναλαμβάνω είναι ότι η ιδιωτική ασφάλιση δεν έχει έναν θεσμικό ρόλο σ’ αυτό που αφορά την κοινωνική ασφάλιση, πρέπει λοιπόν, πρώτα η πολιτεία, η πολιτεία είναι υπεύθυνη για την κοινωνική ασφάλιση, πρέπει να καταλήξει στο τι θέλει ακριβώς να κάνει. Αυτό τώρα συζητιέται και θα κατατεθεί στη Βουλή, αυτός είναι ένας τομέας στον οποίο δεν έχουμε λόγο, δεν έχουμε ρόλο στο θέμα της κοινωνικής ασφάλισης. 

- Κατά τη γνώμη σας υπάρχουν δυνατότητες συνεργασίας μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα; 

- Ναι, υπάρχουν πολλές δυνατότητες τέτοιας συνεργασίας και στον χώρο των ασφαλιστικών εταιρειών, υπάρχουν και σήμερα πάρα πολλές συνεργασίες τέτοιες. Για παράδειγμα σήμερα η ιδιωτική ασφάλιση καλύπτει ένα σημαντικό ποσοστό των πολιτών για θέματα υγείας, για παροχές στην υγεία. Αυτό είναι μια συνεργασία η οποία υπάρχει, δεν είναι 100% θεσμοθετημένη, αλλά παρ’ όλα αυτά ερχόμαστε ως ιδιωτική ασφάλιση και στην υγεία, και στις συντάξεις, και σε άλλους τομείς, να συμπληρώσουμε αυτό το οποίο κάνει το κράτος. Επομένως με την έννοια αυτή ήδη υπάρχουν συνεργασίες, και οι συνεργασίες αυτές πιστεύω ότι θα ενταθούν τα επόμενα χρόνια, γιατί νομίζω ότι και το κράτος, η πολιτεία, θα ανακαλύψει ότι το να συμπληρώνει με παροχές η ιδιωτική ασφάλιση γι’ αυτούς τους ανθρώπους που έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν την ιδιωτική ασφάλιση, αυτό θα σημαίνει ότι το ίδιο το κράτος θα έχει μεγαλύτερη δυνατότητα να ασχολείται με ανθρώπους που δεν έχουν την ικανότητα να πληρώσουν για την ιδιωτική ασφάλιση. Άρα να αυξήσει το δικό του χαρακτήρα για την πρόνοια και την προστασία του πολίτη.