Galery

1

Καινούργια νομοθετικά κείμενα αναγνωρίζουν την ιδιοκτησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας και των υπόλοιπων θρησκευμάτων στη Βουλγαρία πάνω σε ναούς, μοναστήρια και οίκους προσευχής. Για τα ακίνητα αυτά δεν θα πληρώνονται τοπικοί φόροι, ενώ κατά την καταγραφή της ιδιοκτησίας δε θα οφείλονται δημόσια τέλη. Αυτό προβλέπουν οι τροποποιήσεις του Νόμου περί των θρησκευμάτων που κατατέθηκαν από τον πρόεδρο της Βουλής Μιχαήλ Μίκοφ, τον αντιπρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας του Κινήματος Δικαιωμάτων και Ελευθεριών της τουρκικής μειονότητας Γιορντάν Τσόνεφ, τον αντιπρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας του εθνικιστικού κόμματος Ataka Πάβελ Σόποφ, τον πρώην εκπρόσωπο Τύπου της Γενικής Μουφτείας Χουσεΐν Χαφάζοφ και τον Βασίλ Αντόνοφ από το Βουλγαρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα.

Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις έγιναν δεκτές κατ’ αρχήν από την Νομική Επιτροπή του Κοινοβουλίου.

Οι τροποποιήσεις προβλέπουν το δικαίωμα ιδιοκτησίας πάνω σε μοναστήρια, ναούς, οίκους προσευχής κτλ., μαζί με τη γη πάνω στην οποία έχουν χτιστεί, να ανήκει μόνο στα θρησκεύματα, χωρίς να μπορεί να γίνουν ιδιοκτησία άλλων υποκειμένων λόγω παραγραφής.

Η παραγραφή θα ισχύει από την 1^η Ιανουαρίου του 2013.

Με τροποποιήσεις του Αστικού Κώδικα απαγορεύεται η κατάσχεση ναών και μοναστηριών της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, καθώς και ναών των άλλων θρησκευμάτων.

Οι ναοί, τα μοναστήρια και οι οίκοι προσευχής μαζί με τη γη πάνω στην οποία έχουν χτιστεί απαλλάσσονται από την πληρωμή φόρων. Σύμφωνα με τους καταθέτες των τροποποιήσεων, αν η Ιερά Σύνοδος πρέπει να πληρώνει τοπικούς φόρους, μόνο για τον Καθεδρικό Ναό «Αλεξάνδαρ Νέβσκι» θα πρέπει να πληρώνει εκατομμύρια λέβα.

Οι καταθέτες των τροποποιήσεων εξηγούν ότι με τις αλλαγές δεν δημιουργούνται προνόμια για τα διάφορα θρησκεύματα από οικονομικής ή ατομικής άποψης, αλλά το κράτος αναγνωρίζει την ισχύ της πραγματικής ύπαρξης από νομικής άποψης των ναών, των μοναστηριών και των οίκων προσευχής, ένα μεγάλο μέρος των οποίων υπάρχουν πριν από την ίδρυση του σύγχρονου βουλγαρικού κράτους. Οι βουλευτές υπενθυμίζουν ότι ένα μέρος της ιδιοκτησίας της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας τής έχει δοθεί ως δωρεά με χρυσόβουλα την εποχή των Βουλγάρων βασιλέων του Μεσαίωνα.

Οι καταθέτες των τροποποιήσεων υπενθυμίζουν επίσης για τις πολλές περιπτώσεις στις οποίες η εκκλησία και οι ντόπιοι φορείς των διάφορων θρησκευμάτων δεν διαθέτουν τους απαραίτητους τίτλους ιδιοκτησίας για παλιούς ναούς, μοναστήρια και οίκους προσευχής. Η έκδοση τέτοιων τίτλων ιδιοκτησίας σχετίζεται με την πληρωμή σημαντικών τελών, που είναι αδύνατο να τα πληρώσουν τα θρησκεύματα ο βασικός στόχος των οποίων δεν έχει επιχειρηματικό χαρακτήρα και δεν επιτρέπει την είσπραξη μεγάλων εσόδων.

Οι τροποποιήσεις έχουν σκοπό να καθιερωθεί σταθερότητα και σαφήνεια στην νομοθεσία με την επιβεβαίωση του αποκλειστικού χαρακτήρα του δικαιώματος ιδιοκτησίας της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και των υπόλοιπων θρησκευμάτων πάνω στα θρησκευτικά ακίνητα.

Η συντριπτική πλειοψηφία των ναών δεν έχουν τίτλους ιδιοκτησίας – πριν από το 1944, και αργότερα, κανείς δεν είχε σκεφτεί να αμφισβητήσει το δικαίωμα ιδιοκτησίας (κατοχής και χρήσης) της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ή κάποιου άλλου θρησκεύματος πάνω σε συγεκριμένο ναό, που κατά κανόνα βρισκόταν στο κέντρο του αντίστοιχου οικισμού.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένας νομικός φορμαλισμός, σύμφωνα με τον οποίο αν κάποιος ναός, μοναστήρι ή οίκος προσευχής δεν διαθέτει τίτλο ιδιοκτησίας, θεωρείται ελεύθερος και μπορεί να «κατακτηθεί» από οποιονδήποτε που τολμήσει να το κάνει, λένε οι καταθέτες των τροποποιήσεων και υπενθυμίζουν περιπτώσεις κατά τις οποίες δημοτικές ή νομαρχιακές διοικήσεις διεκδικούσαν μοναστήρια, εκκλησίες και παρεκκλήσια ως δημόσια ή δημοτική ιδιοκτησία αντίστοιχα, με το επιχείρημα ότι το συγκεκριμένο κτήριο δεν έχει τίτλο ιδιοκτησίας και για το λόγο αυτό είναι παραμελημένο.

Η έλλειψη τίτλου ιδιοκτησίας καθιστά αδύνατη και την έκδοση άδειας επισκευής και άλλων οικοδομικών δραστηριοτήτων, σύμφωνα με τον Νόμο περί της χωροταξίας, επισημαίνουν μεταξύ άλλων οι καταθέτες των τροποποιήσεων.