The Best of GRReporter
flag_bg flag_gr flag_gb

Απόσπασμα από το μυθιστόρημα "Πλιάτσικο" του Γκεοργκι Γκροζντεβ

21 Οκτώβριος 2015 / 10:10:29  GRReporter
36266 αναγνώσεις

         Το πάθος του ξένου για τη σκοποβολή κάνει τον Χάντερ να χαμογελάει. Ούτε που υποψιάζεται –  ο Χανς ονειρεύεται  να γίνει καλύτερος απ’ αυτόν, να είναι ο πιο σπουδαίος εραστής και κυνηγός. Και καταβάλει τρομερές προσπάθειες.

          Το μονοπάτι προς την καρδιά του βουνού είναι στενό κι απόκρημνο. Αν ξεπέσεις δεν γλιτώνεις. Το δάσος είναι βαμμένο με ζεστά χρώματα. Το φθινόπωρο αναπολεί το πράσινο καλοκαίρι. Στο χώρο αιωρούνται ιστοί αράχνης. Παγιδεύουν την θλίψη που πηγάζει.

     Αν ο Χάντερ ήταν ζώο δε θα  μπορούσαν ποτέ να το σκοτώσουν. («Χάντερ» είναι το παρατσούκλι του κυνηγού που του έχουν δώσει οι ξένοι –  δικοί του φίλοι  και πελάτες  Hunter – κυνηγός, hunt  – κυνηγώ.) Είναι επιφυλακτικός στους συνηθισμένους δρόμους. Αλλάζει ξαφνικά την πορεία. Ξεγλιστράει.

     Από το εκτροφείο έρχεται η μεγάλη είδηση. Οι φυλλάδες πεινάνε. Ελπίζουν να βγάλουν κάτι. Με όλα τα μέσα και με κάθε τίμημα προσπαθούν να επιβιώσουν, να επιμηκύνουν την εφήμερη  ζωή τους. Όταν κανείς τις διαβάζει καταλαβαίνει – η ζωή μας είναι αγγελτήριο θανάτου γραμμένο από λωποδύτες.

     Ο Χάντερ είναι πέρα στα βουνά. Σκεπασμένος με σιωπή. Το κυνήγι των ανθρώπων έχει τους αυστηρούς του κανόνες, όπως και το κυνήγι των θηραμάτων. Ο Χάντερ είναι άνθρωπος του ρίσκου. Πολλές φορές τον έχουν πυροβολήσει, πολλές φορές τον έχουν σκοτώσει. Δεν γίνεται να τον πιάσουν οι διψασμένοι για αίμα δειλοί. Ας τον βρουν πρώτα και μετά ας διαβούν την υπεράνθρωπη πορεία του. Τότε μόνο να τον φτάσουν. Και τέλος  - να τον πετύχουν με τη δίοπτρά τους  στην πρώτη σελίδα. Μοναδικός ζωντανός ανάμεσα σε καταδικασμένος. Σπάνιο κυνηγητικό τρόπαιο! Το κεφάλι του είναι απαραίτητο για διακόσμηση, μα  και για επιβεβαίωση – πως κανείς δεν θα γλιτώσει.

     Οι πλαγιές των βουνών είναι γαλανές μέχρι των ορίζοντα. Όταν αυτές οι πλαγιές ήταν γυμνές ο Χάντερ έφερνε με τα χέρια χώμα και ρίζες. Για να υπάρχει το δάσος, για να έχει το δικό του τίμιο ψωμί.

     Μπορείς να σκοτώνεις. Μπορείς και να δημιουργείς. Είσαι ελεύθερος να επιλέγεις το ένα απ’ τα δύο. Εξαρτάτε με τι εξαγοράζεις το μέλλον. Σε τέτοια διάσταση του  χρόνου βυθίζεται ο Κυνηγός των στιγμών. Πώς να τη διασχίσει; Είναι οπλισμένος κι επικίνδυνος. Είναι είδος προς εξαφάνιση.

     Κυνήγι ελαφιών, πολλά ελάφια, αγριογούρουνα, αρκούδες, λύκοι, ελαφίνες, ζαρκάδια… Πόσες εκπλήξεις έχει ζήσει πια ο Χάντερ; Ελάφι που το είχαν πετύχει ξεψύχησε κατά την διάρκεια του άλματός του. Τέσσερις αρκούδες τους ξάφνιασαν την ώρα που παραφυλάγανε για αγριογούρουνα. Η μια έπεσε πάνω στον Βίλχελμ. Από το στρες η αρκούδα χέστηκε πρώτη, λίγο πριν  το κάνει κι ο κυνηγός. Ο γερμανός έριξε με το όπλο που το είχε αγκαλιά μέσα στον ύπνο του.

     Οι λόφοι κυματίζουν και σαν θάλασσα απομακρύνουν τον ορίζοντα. Μήπως, ο τόπος αυτός είναι αυτός που λένε: «πέρα απ’ τα εννιά βουνά στο δέκατο»; Κάπου εκεί, στο άγνωστο, υπάρχει ερημωμένο χωριό με δύο κατοίκους. Μέσα σε πέτρινο σπίτι μια αρκούδα σκοτώνει πρόβατα. Την άνοιξη οι άρχοντες των βουνών ξετρελαίνονται από την πείνα. Βόσκουν γερά. Μόνο με χόρτα όμως, δεν αντέχουν. Το μαγικό τους λίπος έχει πια λιώσει. Έχει επιβίωσε η αρκούδα. Έχει αποθηλάσει τα μικρά της.

    Το ποταμάκι σέρνεται. Κάτω απ’ τις πέτρες κρύβεται πέστροφα. Φράζεις το νερό. Σηκώνεις και μαζεύεις. Οι ντόπιοι κάτοικοι κάπως  έτσι επιβιώνουν  μόνο με ψάρι, πατάτες και πρόβατα. Εδώ έρχεται συχνά ο τραπεζίτης Χανς από το Μόναχο. Φωτογραφίζει τα δέντρα, τον ουρανό, τα λουλούδια, τα πέτρινα σπίτια, τις πλαγιές. Τους θηροφύλακες που ανάβουν φωτιές στο χιόνι. Έχει αφήσει λεύκωμα με ζωγραφιές λαγών και αρκούδων. Τις έχει ζωγραφίσει την ώρα που ξεκουραζότανε δίπλα στο τζάκι και ροφούσε ρακί. Αν αμφιβάλετε για το βαθμό – ο θηροφύλακας, ο Αχμέτ φέρνει το σπιρτόμετρο. Για το παράνομο ποτό δεν πρέπει να μιλάς ή να γράφεις. Με την ίδια λογική βγαίνει, πως η ζωή σου δεν είχε νόημα, αν δεν έχεις  περιπλανηθεί στα βουνά. 

        Το ξέφωτο είναι επικίνδυνο, μα όχι πάντα κι όχι για όλους. Είναι σωτήριο στις χειμερινές νύκτες. Δεν είναι τυφλός άρπαγας σαν τον λύκο που ένα θα φάει και  δέκα θα πνίξει. Η παιδική θνησιμότητα ανάμεσα σ’ αυτούς τους λόφους κι αυτές τις ρεματιές, φτάνει τα ενενήντα πέντε τις εκατό. Γι αυτό κι ο σπόρος του αρσενικού έχει διαστημική σημασία. Ο πολιτισμός σκοτώνει τα ένστικτα του ανθρώπου. Τον διαφθείρει. Ο Χάντερ δεν καταλαβαίνει. Οι διωγμοί δεν εξαφάνισαν τον λύκο. Αυτός όμως,  αφάνισε τα νεογνά. Αγέλες αδέσποτων σκύλων σκοτώνουν επαγγελματικά, εκπαιδευμένα από τα μέχρι χθες αφεντικά τους.

     Ο άνθρωπος θέλει να βοηθήσει, να αλλάξει, να τακτοποιήσει. Ο νους είναι φτιαγμένος για να ψάχνει την τάξη στο Σύμπαν, την αρμονία μέσα στην αταξία και το χάος. Τι αυτοπεποίθηση – να πιστεύεις πως κυριαρχείς πάνω στην εντροπία της ύπαρξης. Ωραίος, μα ίσως καταδικασμένος πόθος.

     Τεράστιος λύκος ξεφεύγει από τον Βίλχελμ. Ο Κοκκινομάλλης αποκρίνεται:  «Αου- ου- ου!»  Κι ο Χάντερ επίσης. Σε λίγο ξανά ο λύκος: «Αού- ου- ου!» Διακρίνεται ανάμεσα στα δέντρα  – το θηρίο πλησιάζει. Ο αφηρημένος Βίλχελμ σαν να μετράει τα βουνά. Ο Χάντερ σωπαίνει. Ο Βίλχελμ έχει αποκοιμηθεί. Μοιάζει με μανεκέν από περιοδικό για κυνηγούς – από τις μπότες – μέχρι το καπέλο με το φτερό και την σούπερ δίοπτρα. Το κεφάλι του Κοκκινομάλλη προβάλει κοντά. Ο Βίλχελμ ξαφνιάζεται. Ο Κοκκινομάλλης γυρνάει και προτάσσει τα στήθη του. Κάποιος ουρλιάζει. Σίγουρα είναι η λύκαινα που έχει χαθεί από προσώπου γης την προηγούμενη εβδομάδα. Η καραμπίνα το Βίλχελμ ξερνάει φωτιά. Πέφτουν σπασμένα κλαριά.

Tags: Κλινική στον τρίτο όροφο σειρά μικρή οθόνη
ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΜΑΣ!
Το περιεχόμενο του GRReporter φτάνει σε σας δωρεάν 7 ημέρες την εβδομάδα. Δημιουργείται από μια ομάδα επαγγελματιών δημοσιογράφων, μεταφραστών, φωτογράφων, εικονοληπτών, ειδικών λογισμικού, γραφικών σχεδιαστών. Αν σας αρέσει η δουλειά μας και την παρακολουθείτε, σκεφτείτε μήπως θα θέλατε να μας υποστηρίξετε οικονομικά με ποσό που επιθυμείτε.
Subscription
Μπορείτε να μας βοηθήσετε και με εφάπαξ αποστολή οποιουδήποτε ποσού:
blog comments powered by Disqus