The Best of GRReporter
flag_bg flag_gr flag_gb

Το ότι ένα μωρό δεν έχει όνομα μέχρι να βαφτιστεί είναι η πιο παράξενη ελληνική συνήθεια, σύμφωνα με τους αναγνώστες του GRReporter

14 Δεκέμβριος 2012 / 16:12:17  GRReporter
4064 αναγνώσεις

Παρ’ όλο που τελευταία η Ελλάδα σχετίζεται σχεδόν εξολοκλήρου με την ιδέα για οικονομικά προβλήματα, απεργίες και αναταραχές, παραμένει μια όμορφη χώρα με πολύ χρώμα και ζωντανές παραδόσεις. Δεκάδες εκατομμύρια ξένοι τουρίστες επισκέφτονται κάθε χρόνο τη χώρα, προκειμένου να γνωρίσουν από κοντά την ελληνική ιστορία και πολιτισμό. Να χαρούν τις φυσικές ομορφιές της περιοχής και να κοιτάξουν τη Μεσόγειο με τα μάτια των ντόπιων κατοίκων. Ο καθένας που έχει επισκεφτεί έστω και μία φορά τη χώρα, γνωρίζει το απαλό καλοκαιρινό αεράκι που χαϊδεύει το πρόσωπό σου σε μια παραλιακή ταβέρνα.  Έχει δει πώς η Ακρόπολη, που υψώνεται πάνω από κάθε εφήμερη ματαιοδοξία, στολίζει την Αθήνα, και είχε την ευκαιρία να νιώσει τη φιλοξενία και την ανοιχτή καρδιά των Ελλήνων.

Πιστοί στον μεσογειακό τους χαρακτήρα, οι Έλληνες έχουν το δικό τους τρόπο να αντιμετωπίζουν όσο τις χαρές, τόσο και τα χτυπήματα της ζωής. Για παράδειγμα, μπορούμε να τους δούμε να χορεύουν, όταν είναι λυπημένοι, ή να σπάνε πιάτα και να φωνάζουν δυνατά, όταν είναι χαρούμενοι. Μια τέτοια συμπεριφορά θα ερμηνευόταν τελείως λάθως σε κάποια χώρα της Δυτικής Ευρώπης, αλλά στην Ελλάδα τα πράγματα γίνονται σύμφωνα με τον ελληνικό τρόπο!

Για το λόγο αυτό ρωτήσαμε τους αναγνώστες μας ποιο είναι κατά τη γνώμη τους το πιο παράξενο ελληνικό έθιμο/συνήθεια. Επιλέξαμε μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις, κατά τη γνώμη μας, χωρίς βέβαια να θεωρούμε πως καλύψαμε όλο το φάσμα των παράξενων συνηθειών και εθίμων, που μπορεί να συναντήσει κανείς γυρίζοντας τη χώρα.

Την πρώτη θέση κέρδισε το έθιμο “Το μωρό δεν έχει όνομα μέχρι να βαφτιστεί”. Η παράδοση αυτή προκάλεσε τη μεγαλύτερη απορία ανάμεσα στους αναγνώστες της βουλγαρικής και της αγγλικής έκδοσης της ιστοσελίδας μας, που προτίμησαν σε ποσοστά 43% και 34% αντίστοιχα την απάντηση αυτή.

Πολλοί γονείς εξακολουθούν να λένε το παιδί τους «το μωρό» για πολύ καιρό, και αυτό μπορεί να κρατήσει έναν ή δύο χρόνια, πριν αρχίσουν να το λένε με το όνομά του. Η παράδοση στην Ελλάδα λέει ότι το παιδί δεν μπορεί να έχει όνομα πριν βαφτιστεί και δεχτεί τον χριστιανισμό. Αν και οι κοσμικές αρχές επιτρέπουν στους γονείς, που δε θέλουν να βαφτίσουν το παιδί τους, να γράψουν το όνομά του στο Δημοτολόγιο και να αναγνωριστεί, η πρακτική αυτή ακόμη δεν έχει διαδοθεί ευρέως. Οι αναγνώστες της ελληνικής έκδοσής μας επίσης βρίσκουν την παράδοση αυτή παράξενη, και το αποδεικνύει το 30% των ψήφων τους.

Στη δεύτερη θέση βρίσκεται το χαρακτηριστικό για τα καταστήματα διασκέδασης με ζωντανή μουσική “σπάσιμο πιάτων και πέταμα γαριφάλων στις ταβέρνες”. Ένας στους τρεις αναγνώστες που ψήφισαν στην αγγλική και τη βουλγαρική έκδοση της ιστοσελίδας μας συμφωνούν ότι αυτή είναι ίσως η πιο παράξενη συνήθεια στην Ελλάδα. Την ίδια γνώμη έχει ένας στους τέσσερις συμμετέχοντες στη δημοσκόπηση της ελληνικής έκδοσης. Στην πραγματικότητα το σπάσιμο πιάτων καταργήθηκε ανεπίσημα προς τα μέσα της δεκαετίας του ’90 του περασμένου αιώνα, αλλά ακόμη και σήμερα μπορεί να το δει κανείς σε κάποια οικογενειακή γιορτή, σε κάποιο κατάστημα έξω από τις πόλεις, ή σε κάποια μεγάλη εκδήλωση.

Το σπάσιμο πιάτων καθιερώνεται στην Ελλάδα το 1930, ως ελαφρότερη εκδοχή μιας άλλης γνωστής μέχρι τότε παράδοσης – το πέταμα μαχαιριών στα πόδια των χορευτών ως ένδειξη σεβασμού για τον ανδρισμό του χορευτή. Όπως μπορούμε να μαντέψουμε, δεν έλειπαν και τα σοβαρά τραύματα. Αυτό ανάγκασε το κράτος να απαγορεύσει το πέταμα μαχαιριών, που αντικαταστάθηκε με το σπάσιμο πιάτων. Έτσι, όταν κάποιος τραγουδάει ή χορεύει, το να σπάσεις ένα πιάτο στα πόδια του γίνεται σύμβολο του αληθινού και του ειλικρινούς θαυμασμού. Την ίδια σημασία έχει και η συνήθεια να πετάνε γαρίφαλα στις ταβέρνες, είναι όμως πολύ πιο ακίνδυνο από το πέταμα μαχαιριών και το σπάσιμο πιάτων.

Η Άλωση της Πόλης την άνοιξη του 1453 παραμένει ένα θλιβερό γεγονός στην ελληνική ιστορία. Από τότε που η Βυζαντινή αυτοκρατορία έχασε την πρωτεύουσά της, την Κωνσταντινούπολη, “γρουσούζικη μέρα στην Ελλάδα θεωρείται η Τρίτη 13η και όχι η Παρασκευή 13η του μηνός”.

Οι Έλληνες δεν κατάφεραν ποτέ πια να πάρουν πίσω την ιστορική πόλη, την οποία ακόμη και σήμερα ονομάζουν Κωνσταντινούπολη. Οι Οθωμανοί κατέλαβαν την Πόλη στις 13 του μηνός, και ημέρα Τρίτη, και από τότε η ημερομηνία αυτή έγινε σύμβολο της αποτυχίας και της δυστυχίας. Στη Δυτική Ευρώπη η Παρασκευή, 13η του μηνός, συνδέεται με την σφαγή των Ναϊτών το 1307, και μέχρι σήμερα θεωρείται γρουσούζικη μέρα. Στην Ελλάδα γρουσούζικη μέρα θεωρείται η Τρίτη, 13η του μονήος, και η παράδοση αυτή φάνηκε παράξενη στο 9% των Βουλγάρων αναγνωστών μας, στο 7% των αγγλόφωνων αναγνωστών μας και στο 12% των ελληνόφωνων αναγνωστών μας.

Χαρακτηριστικό γνώρισμα της Ελλάδας είναι η μουσική της και οι συνήθειες και παραδόσεις που συνδέονται μ’ αυτήν. Η θρυλική μελωδία την οποία ο Μίκης Θεοδωράκης έγραψε για την ταινία «Ζορμπάς, ο Έλληνας», έγινε εμβληματική για την ελληνική μουσική. Αρχίζει αργά και βαριά. Βαδίζει προσεκτικά, σαν να πατάει στις μύτες των ποδιών.

Tags: GRReporter αναγνώστες δημοσκόπηση παράξενα παραδόσεις έθιμα
ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΜΑΣ!
Το περιεχόμενο του GRReporter φτάνει σε σας δωρεάν 7 ημέρες την εβδομάδα. Δημιουργείται από μια ομάδα επαγγελματιών δημοσιογράφων, μεταφραστών, φωτογράφων, εικονοληπτών, ειδικών λογισμικού, γραφικών σχεδιαστών. Αν σας αρέσει η δουλειά μας και την παρακολουθείτε, σκεφτείτε μήπως θα θέλατε να μας υποστηρίξετε οικονομικά με ποσό που επιθυμείτε.
Subscription
Μπορείτε να μας βοηθήσετε και με εφάπαξ αποστολή οποιουδήποτε ποσού:
blog comments powered by Disqus