Galery

1

Νομίζω ότι ήταν εντελώς ακατάλληλη. Η Βουλγαρία είναι μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα τελευταία 20 χρόνια ο στόχος που δήλωναν όλες οι βουλγαρικές κυβερνήσεις ήταν η χώρα να γίνει μέλος της και να συμμερίζεται τις ίδιες αξίες. Η Βουλγαρία έχει υπογράψει έναν σωρό έγγραφα που καθιερώνουν το κράτος δικαίου, τη δημοκρατία κτλ. Επομένως δεν ξέρω γιατί κάποιοι έμειναν έκπληκτοι από μια τέτοια στάση. Κάποιος πρέπει να υπερασπίζεται τις αξίες λόγω των οποίων η Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει. Αφού δε φαίνεται κάποιος από τους κυβερνώντες να το κάνει, οι πρέσβεις έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν.

Ακόμη όμως αν κοιτάξουμε το θέμα πιο κυνικά, πρόκειται για τα χρήματα των φορολογουμένων τους και το λένε στην επιστολή τους. Διότι το μεγαλύτερο μέρος των ευρωπαϊκών κονδυλίων που φτάνουν στη Βουλγαρία βγαίνει από τις τσέπες των Γάλλων και των Γερμανών. Και όταν έχεις ένα ολιγαρχικό μοντέλο διακυβέρνησης και ένα μεγάλο μέρος των ευρωπαϊκών κονδυλίων πάνε σε ορισμένες εταιρείες, που σχετίζονται με ορισμένα κόμματα που έχουν αναλάβει την εξουσία, τότε έχουν κάθε δικαίωμα να ρωτήσουν πού πάνε τα χρήματά τους. Και γιατί ο απλός Γερμανός και Γάλλος πολίτης που δουλεύουν και πληρώνουν τους φόρους τους, πρέπει να τρέφουν την μαφία στη Βουλγαρία. Το ερώτημα είναι λογικό.

Πώς τα βουλγαρικά ΜΜΕ καλύπτουν τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας; Όταν τα διαβάζει κανείς έχει την εντύπωση ότι στα δημοσιεύματα γίνεται λόγος για δύο εντελώς διαφορετικές χώρες. Ποιο είναι το σχόλιό σας για τον τρόπο με τον οποίο τα ίδια γεγονότα παρουσιάζονται από τα διάφορα ΜΜΕ;

Το χάσμα το οποίο ανέφερα προηγουμένως υπάρχει και σ’ αυτό τον τομέα. Στην μία όχθη είναι οι κυβερνώντες που πράγματι δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει, καθώς και το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας ξυπνάει και οι άνθρωποι αρχίζουν και διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Στην ίδια όχθη βρίσκονται και ένα μεγάλο μέρος των ΜΜΕ που παρουσιάζουν μια πλασματική κατάσταση την οποία δεν βλέπουμε στη Βουλγαρία.

Η καλή είδηση ωστόσο είναι ότι τα βασικά και τα μεγαλύτερα ΜΜΕ φαίνονται κάπως πιο ελεύθερα τον τελευταίο μήνα. Μπορεί να αναφέρονται πλέον οι λέξεις „μαφία” και „ολιγαρχία”, ήδη μπορεί κανείς να μιλήσει για τον Πέεβσκι. Παλιά το όνομα του ανθρώπου αυτού δεν αναφερόταν πουθενά.

Δηλαδή υπάρχει λίγο περισσότερη ελευθερία και είμαι μάλλον αισιόδοξος, διότι οι άνθρωποι ξέρουν πως τα ΜΜΕ που προσπαθούν να μανιπουλάρουν την κοινή γνώμη και παρουσιάζουν την πλασματική κατάσταση, είναι τέτοια. Και κατά τη γνώμη μου η επιρροή τους είναι πολυ περιορισμένη. Ενώ τα μεγάλα ΜΜΕ συμπεριφέρονται πράγματι πολύ καλύτερα.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποστήριξε τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, αλλά στη συνέχεια εναντίον του άσκησαν κριτική και από τις δύο πλευρές. Σε ορισμένα ΜΜΕ έγιναν προσπάθειες να τον αμαυρώσουν, ενώ άλλοι τον κατηγορούν ότι δεν κάνει τίποτα για να υποστηρίξει τις διαδηλώσεις στην πράξη. Πώς θα το σχολιάζατε;

Το πρώτο σχόλιο είναι ότι δε θα ήθελα να είμαι στην θέση του, επειδή από την μία, αν θέλει να μείνει μια σημαντική και αναγνωρισμένη πολιτική προσωπικότητα δεν έχει άλλη επιλογή από το να σταθεί στο πλευρό των διαδηλωτών. Από την άλλη, το Σύνταγμα περιορίζει τις αρμοδιότητές του, και δεν μπορεί να παρέμβει στις πολιτικές εξελίξεις, να βοηθήσει στη γέννηση μιας πολιτικής εναλλακτικής λύσης, να βοηθήσει κάποιους οργανισμούς και ανθρώπους να φτάσουν σε μια κοινή απόφαση. Από την άποψη αυτή η θέση του δεν είναι καθόλου εύκολη.

Η καμπάνια δυσφήμισης όμως την οποία αναφέραμε, πραγματοποιείται από τα ίδια ΜΜΕ της μαφίας, και πιθανότατα κάπου υπάρχει ένα κέντρο όπου γίνεται η επεξεργασία ορισμένων θεμάτων, διότι βλέπουμε απολύτως ίδια δημοσιεύματα που εμφανίζονται σε πολλά ΜΜΕ. Είναι οι λεγόμενες „αποκαλύψεις” για το ποιος κρύβεται πίσω από τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. Εκεί επίσης φαίνεται αυτή η συμπλεγματική και ξενοφοβική στάση απέναντι στον κόσμο – το ότι εμείς εδώ είμαστε οι καλύτεροι, αλλά κάποιος άλλος έκανε μια συνωμοσία εναντίον μας. Δηλαδή αν υπάρχουν διαδηλώσεις, αμέσως πρέπει να μάθουμε ποιος πληρώνει τους διαδηλωτές. Και κανείς από τους συγγραφείς αυτών των «αποκαλύψεων» δεν μπορεί να σκεφτεί ότι είναι δυνατό να υπάρχουν και ελεύθεροι άνθρωποι. Το ίδιο συμβαίνει και εναντίον άλλων, λίγο πιο ελεύθερων ΜΜΕ. Δηλαδή η επίθεση είναι εναντίον των πάντων που συμπεριφέρονται λίγο πιο λογικά.