Galery

1

Ο Νικολάι Στάικοφ είναι δημοσιογράφος και ένα από τα μέλη της Αντικυβερνητικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, η οποία εδώ και μερικές μέρες διεξάγει συνεντεύξεις Τύπου και δίνει πληροφορίες για τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. «Το γεγονός πως επιβάλλεται να έχουμε μια τέτοια κρυφή οργάνωση λέει πολλά για την κατάσταση της αγοράς των ΜΜΕ στη Βουλγαρία. Τα μίντια τώρα μοιάζουν με τους ήρωες του κλασικού μυθιστορήματος του Αλέκο Κονσταντίνοφ – Γκότσοολου, Ντότσοολου και ο Ντάνκο ο Ανεπρόκοπος ήρθαν μαζί να κάνουν εφημερίδα. Όταν διαβάζουμε το βιβλίο είναι λίγο αστείο, αλλά όταν το βλέπουμε μπροστά μας - δεν είναι.

Όπως και όταν βλέπεις πως το μέλλον του βουλγαρικού πολιτικού συστήματος στηρίζεται στο γεγονός ότι κάποιος κατάφερε να εξαγοράσει συγκεκριμένα ΜΜΕ και να δημιουργήσει αυτοκρατορία των μίντια μέσω αμφισβητούμενων σχημάτων και άγνωστης πηγής χρηματοδότησης, στην οποία δεν τηρείται κανένας ηθικός κώδικας.

«Τώρα βλέπουμε μίντια, τα οποία καταστρέφουν την εμπιστοσύνη των αναγνωστών, όχι λόγω μακροπρόθεσμου συμφέροντος, βλέπουμε κόμματα, τα οποία καταστρέφουν το μέλλον τους, προφανώς όχι για τις κάποιες ιδέες και αρχές. Ο πόλεμος των ΜΜΕ είναι κάτι που δεν μπορούμε αποφύγουμε και η υπηρεσία την οποία δημιουργήσαμε είναι ένα εργαλείο σε αυτό τον πόλεμο» «Τώρα βλέπουμε μίντια, τα οποία καταστρέφουν την εμπιστοσύνη των αναγνωστών, όχι λόγω μακροπρόθεσμου συμφέροντος, βλέπουμε κόμματα, τα οποία καταστρέφουν το μέλλον τους, προφανώς όχι για κάποιες ιδέες και αρχές. Ο πόλεμος των ΜΜΕ είναι κάτι που δεν μπορούμε να αποφύγουμε και η Υπηρεσία την οποία δημιουργήσαμε είναι ένα εργαλείο σε αυτό τον πόλεμο», λέει ο Στάικοφ σε μια συνέντευξη για το GRReporter, που συνεχίζει να παρακολουθεί από κοντά τα γεγονότα στη Βουλγαρία.

Κύριε Στάικοφ, πείτε μας τι συνέβη χτες το βράδυ μπροστά από τη Βουλή;

Συγκεντρώθηκαν περίπου 5.000-8.000 άτομα στις διάφορες ώρες της διαδήλωσης. Οι διαδηλωτές στέκονταν κατά την περίμετρο της ζώνης ασφαλείας, η οποία αυτή τη στιγμή είναι πολύ ευρύτερη. Είναι έτσι για να μην επιτρέπεται να συγκεντρωθούν μεγάλες ομάδες ανθρώπων.

Εγώ θα χαρακτήριζα τα γεγονότα έκτακτη κατάσταση, διότι η βουλγαρική Βουλή συνήθως συνεδριάζει μεταξύ 9:00 και 15:00. Αλλά αυτό το βράδυ για πρώτη φορά βγήκαν πληροφορίες για δύο συνεδριάσεις των δύο σημαντικών βουλευτικών επιτροπών - των οικονομικών υποθέσεων, και του προϋπολογισμού και των οικονομικών, στις οποίες συμμετείχαν και τρεις υπουργοί.

Οι πληροφορίες δημοσιεύτηκαν στα κοινωνικά δίκτυα και ως αποτέλεσμα αυτή η απογευματινή συνεδρίαση η οποία άρχισε στις 17:00 και διήρκεσε περίπου 2-3 ώρες, συνέπεσε με τις ώρες της τακτικής διαδήλωσης διαμαρτυρίας.

Αυτό που συνέβη χτες το βράδυ είναι πως οι άνθρωποι έμαθαν και συγκεντρώθηκαν γύρω από τη Βουλή, από όλες τις πλευρές της, αν και αυτές δεν είναι συνδεδεμένες και έπρεπε να τριγυρίσεις πολύ επειδή όλοι οι μικροί δρόμοι γύρω ήταν κλειστοί. Αλλά παρ’ όλα αυτά οι άνθρωποι ήξεραν από πού βγαίνουν οι βουλευτές και κάλυψαν τις εξόδους. Έχουν την εμπειρία από τις προηγούμενες προσπάθειες για την ειρηνική πολιορκία της Βουλής.

Φωτογραφία: Λαντισλάβ Τσβετκόφ

Πώς ξεκίνησαν οι συγκρούσεις μεταξύ των διαδηλωτών και της αστυνομίας;

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο αριθμός των αστυνομικών σε αυτή τη ζώνη ασφαλείας μπορεί να φτάσει 1200. Χθες ήταν πολύ παραπάνω. Όταν είδαν πως η Βουλή είναι πολιορκημένη από όλες τις πλευρές δεν έκαναν άλλη μια προσπάθεια να βγάλουν τους βουλευτές.

Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν με την πρώτη προσπάθεια να βγάλουν τους βουλευτές λίγο πριν τις 22:00. Τότε από την πλευρά της κεντρικής εισόδου της εκκλησίας «Αλεξάνδαρ Νεβσκι» οι αστυνομικοί άνοιξαν τους φράχτες και προσπάθησαν να ανοίξουν δρόμο για δύο φορτηγά της χωροφυλακής και ένα λεωφορείο με τη βοήθεια των ειδικών αστυνομικών δυνάμεων. Αυτές μπήκαν και προσπάθησαν να σπρώξουν τους ανθρώπους για να ανοίξουν διάδρομο. Οι διαμαρτυρόμενοι δεν ήθελαν να το επιτρέψουν, εκτός από αυτό ήταν δύσκολο να πραγματοποιηθεί στην ουσία. Αυτός ο τρόπος δράσης δεν ήταν ο πιο σωστός.

Οι πρώτες συγκρούσεις ξεκίνησαν εκεί, επειδή οι άνθρωποι από πίσω έσπρωχναν και δεν ήθελαν να επιτρέψουν να ανοίξει ο διάδρομος. Οι αστυνομικοί προχωρούσαν πολύ αργά, υπήρχαν και πολλοί διαδηλωτές οι οποίοι κάθονταν, και διαμαρτύρονταν με αυτό τον ειρηνικό τρόπο. Οι αστυνομικοί τους τράβηξαν, τους έσπρωξαν, όπως έσπρωξαν και ανθρώπους με ποδήλατα. Οι τραυματισμένοι είναι περίπου 10 άτομα, αν δεν κάνω λάθος.

Αυτό που ήθελα να υπογραμμίσω κατηγορηματικά είναι πως οι αστυνομικοί, οι οποίοι περιφρουρούν την Βουλή και αυτή τη μεγάλη ζώνη ασφαλείας στην κεντρική περιοχή της Σόφιας είναι εξαιρετικά κουρασμένοι και το ηθικό τους έχει πέσει. Το λέω από τη θέση του διαμαρτυρόμενου, ο οποίος μερικές φορές συμμετέχει στις διαδηλώσεις δύο φορές τη μέρα - το πρωί πριν τη δουλειά και το βράδυ μετά τη δουλειά. Έχω μιλήσει με πολλούς αστυνομικούς. Αν αυτό συνεχίσει, ένα μεγάλο μέρος από αυτούς είναι έτοιμοι να παραιτηθούν. Πολλοί από τους αστυνομικούς, οι οποίοι ήδη είχαν τους δισταγμούς τους τώρα είναι απολύτως πεπεισμένοι στην απόφασή τους να φύγουν από τη δουλειά και μερικοί έχουν ήδη υποβάλλει αιτήσεις. Οι αστυνομικοί είναι άνθρωποι σαν εμάς, αλλά νιώθουν μεγάλη κούραση η οποία σε ορισμένες περιστάσεις μπορεί να διαμορφωθεί σε κάποιο είδος βίας. Δυστυχώς, ένα μικρό μέρος και διαμαρτυρόμενων, και αστυνομικών μπορεί να έχουν πιο επιθετικές διαθέσεις. Και όταν συγκρούονται μεταξύ τους – το αποτέλεσμα είναι το χτεσινό. Αλλά κατά τη γνώμη μου να ανοίγεις δρόμο μέσα σε μερικές χιλιάδες άτομα, τα οποία σπρώχνονται από πίσω και τα ίδια σπρώχνονται από τους αστυνομικούς μπροστά σε μια τόσο μικρή ζώνη θα μπορούσε να έχει μόνο αυτό το αποτέλεσμα.

Στην ουσία είχαμε τρία σημεία σοβαρών συγκρούσεων. Εκεί βρίσκονταν πολλοί δραστήριοι πολίτες, οι οποίοι κάθονταν και ήθελαν να εμποδίσουν την αστυνομία με κάθε ειρηνικό τρόπο. Τότε πέταξαν μπουκάλια μεταλλικού νερού και όπως ακούσαμε, και πιο σκληρά αντικείμενα. Είχε και πιο σοβαρά σπρωξίματα. Οι εντυπώσεις μου είναι πως οι διαμαρτυρόμενοι τραυματίστηκαν και από αντικείμενα τα οποία τα πέταξαν άλλοι διαδηλωτές, και από τις επιθέσεις της αστυνομίας. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως το 95% των αστυνομικών είναι κουρασμένοι, έχασαν το ηθικό τους και θέλουν όλα αυτά να τελειώσουν. Εμένα με έριξαν κάτω, και μετά με τράβηξαν δύο αστυνομικοί, αλλά δε μπορώ να πω πως χρησιμοποίησαν ιδιαίτερη βία ή κακία. Δυστυχώς όμως προφανώς υπάρχουν και μερικές διαφορετικές περιπτώσεις.

Αυτό που ξεχωρίζει τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στη Βουλγαρία από αυτές στην Ελλάδα για παράδειγμα είναι πως εδώ οι διαδηλώσεις απαιτούν οικονομική πειθαρχία, ενώ στις περισσότερες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου οι άνθρωποι διαμαρτύρονται εναντίον των μεγάλων περικοπών στον προϋπολογισμό. Σε τι οφείλεται αυτό;

Ακούγεται παράλογο αλλά μόνο εκ πρώτης όψεως. Όταν δεν εμπιστεύεσαι μια διαφθαρμένη κυβέρνηση, το τελευταίο πράγμα το οποίο θέλεις είναι η κυβέρνηση να πάρει μεγάλα δάνεια και να τα ξοδέψει, αγοράζοντας για μια ορισμένη περίοδο την αγάπη του λαού σε μορφή κοινωνικής βοήθειας, για να έχει μεγαλύτερο προϋπολογισμό από τον οποίο να κλέβει.

Γι’ αυτό το συγκεκριμένο παράδοξο έχει την εξήγησή του στην απόλυτη έλλειψη εμπιστοσύνης από την πλευρά των διαμαρτυρόμενων στην τιμιότητα των κυβερνώντων.

Πώς θα σχολιάζατε την υποστήριξη της Ευρωπαίας Επιτρόπου Viviane Reding για τους διαμαρτυρόμενους στη Βουλγαρία και τι πρακτικά αποτελέσματα μπορούμε να περιμένουμε από αυτήν;

Εγώ ήμουν στη συνάντηση. Η κυρία Reding είναι ένας μοναδικός, πολύ ακανόνιστος και χαρισματικός πολιτικός σε σύγκριση με άλλους, τους οποίους έχω δει προσωπικά ή στα μίντια. Αυτή ανέφερε μερικά πολύ σημαντικά πράγματα, δύο από αυτά - με ιδιαίτερο βάρος. Πρώτα, η κυρία Reding δήλωσε πως είναι «υπέρ» του πνεύματος των διαδηλώσεων διαμαρτυρίας επειδή τα αιτήματα εναντίον της ολιγαρχίας και της διαφθοράς είναι δίκαια. Το δεύτερο σημαντικό μήνυμα ήταν πως «αυτή η κυβέρνηση και οι εκλογές είναι δικό σας εσωτερικό πρόβλημα». Εγώ βλέπω τη σχέση μεταξύ των δύο πραγμάτων ως ένα ενιαίο μήνυμα: πως η Ευρώπη μας υποστηρίζει αλλά δε μπορεί να διώξει τη βουλγαρική κυβέρνηση. Στη συνάντηση είδαμε μέχρι που φτάνουν τα όρια των επίσημων Βρυξελλών.

Ο Πρόεδρος υποστήριξε τους διαμαρτυρόμενους και νωρίτερα, αλλά αργότερα υποβλήθηκε σε πολλές κριτικές πως δεν κάνει τίποτα περισσότερο, παρά το επιχείρημα πως δεν έχει τέτοια εξουσία. Πώς κρίνετε τη στάση του;

Εγώ είμαι από τους ανθρώπους οι οποίοι υποστηρίζουν τον Πρόεδρο, αν και περιμένουν λίγο περισσότερο από αυτόν. Ο βασικός λόγος για τη δική μου υποστήριξη και εκείνη του μεγαλύτερου μέρους των διαδηλωτών είναι επειδή καταφέρνει να μιλάει με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο κυρίως με τους νέους.

Η Βουλγαρία τώρα βρίσκεται σε μια πολύ ενδιαφέρουσα κατάσταση, στην οποία ο Πρόεδρος μπορεί να ασκήσει βέτο στον προϋπολογισμό. Μέχρι στιγμής κανείς δεν το έκανε. Αλλά η κατάσταση ριζοσπαστικοποιήθηκε – ευτυχώς όχι με την κλασσική έννοια της λέξης – και δε βλέπω γιατί να μη φτάσουμε και σε μια τέτοια κατάσταση. Εγώ προσωπικά θα υποστήριζα μια τέτοια απόφαση του Προέδρου, επειδή η επιστροφή του προϋπολογισμού σημαίνει πως ο νόμος θα πρέπει να ψηφιστεί με μεγαλύτερη πλειοψηφία. Τότε θα χρειαστεί όλη η κοινοβουλευτική υποστήριξη την οποία ο τωρινός συνασπισμός μπορεί να λάβει.

Το «βρόμικο» μυστικό αυτής της κυβέρνησης είναι πως υποστηρίζεται από το αντιευρωπαϊκό, αντισημιτικό και άκρως εθνικιστικό κόμμα το οποίο λέγεται Ataka (Επίθεση). Αν επιστραφεί ο νόμος περί της επικαιροποίησης του προϋπολογισμού, ο τωρινός δικομματικός – και στην ουσία τρικομματικός - συνασπισμός θα πρέπει να δείξει πως υποστηρίζεται από ένα κόμμα, από το οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ευρωπαϊκοί εταίροι του Βουλγαρικού Σοσιαλιστικού Κόμματος ζήτησαν από το Σεργκέι Στανίσεφ να αποστασιοποιηθεί.

Παρόλο που μετά τα χτεσινά γεγονότα τα διεθνή μίντια έστρεψαν το βλέμμα τους προς αυτά που συμβαίνουν στη Βουλγαρία, εδώ και 40 μέρες δεν έδιναν σημασία στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. Πώς σκοπεύετε να κρατήσετε το ενδιαφέρον τους ως γραφείο Τύπου;

Aυτό είναι αλήθεια. Οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας εδώ έμειναν στη σκιά πιο εξωτικών διαδηλώσεων. Αυτό μας απογοήτευσε λίγο επειδή εμείς, οι άνθρωποι που δουλέψαμε και δουλεύουμε σε ΜΜΕ ξέρουμε ποια είναι τα στερεότυπα σε σχέση με τη Βουλγαρία και τι στερεότυπα επαναλαμβάνουν τα διεθνή μίντια για εμάς: η πιο φτωχή, η πιο διεφθαρμένη, η πιο επικρινόμενη κτλ. χώρα.

Τη στιγμή που οι πολίτες της Σόφιας και των υπόλοιπων μεγάλων πόλεων σηκώθηκαν με δυνατά συνθήματα εναντίον της διαφθοράς, περιμέναμε λίγο μεγαλύτερη υποστήριξη από έξω. Η ευχάριστη έκπληξη ήταν η υποστήριξη των διπλωματών σχεδόν όλων των μεγάλων ευρωπαϊκών κρατών και η άνευ προηγουμένου δήλωση των πρέσβεων της Γαλλίας και της Γερμανίας. Μεταξύ άλλων, την επόμενη μέρα ο πρέσβης της Γαλλίας ήρθε στη διαδήλωση διαμαρτυρίας. Δε φορούσε πανό και κανείς δεν περίμενε να το κάνει, αλλά περπατούσε και μιλούσε με τους ανθρώπους.

Η απογοήτευση ήρθε από την έλλειψη ενδιαφέροντος από την πλευρά των διεθνών μίντια. Αλλά προφανώς έτσι είναι τα πράγματα. Ξέρουμε πως και τα ΜΜΕ δεν δουλεύουν τέλεια.

Παρ' όλα αυτά σήμερα τα διεθνή ΜΜΕ έδωσαν σημασία. Νομίζετε πως το ενδιαφέρον τους θα διατηρηθεί χωρίς να έχει καθημερινές συγκρούσεις μπροστά από τη Βουλή;

Σε κάθε περίπτωση το ενδιαφέρον των μίντια θα αυξηθεί. Δεν μπορώ να προβλέψω γιατί και πώς. Ελπίζω ότι θα συνεχίσει. Εμείς κάνουμε τα παντα για να βοηθήσουμε τα ξένα ΜΜΕ τα οποία ενδιαφέρονται για την κατάσταση στη Βουλγαρία. Μέχρι και μεταφράζουμε υλικό στα αγγλικά. Δηλαδή, κάνουμε ό, τι μπορούμε για να βοηθάμε.

Για ποιο λόγο στην ουσία ιδρύθηκε η Αντικυβερνητική Υπηρεσία Πληροφοριών;

Επιβλήθηκε από την ίδια την κατάσταση, στην οποία εμείς - μια ομάδα όχι πολύ καλά οργανωμένη, αλλά πολύ υποκινούμενη, αποφασίσαμε πως πρέπει να έχουμε φωνή και να αλλάξουμε με κάποιον τρόπο το στερεότυπο με το οποίο τα ΜΜΕ άρχισαν να καλύπτουν τις διαδηλώσεις. Εννοώ τα ρεπορτάζ στα δελτία ειδήσεων διάρκειας 3-5 λεπτών και αντίστοιχα όλο και πιο πίσω στη σειρά.

Έτσι αποφασίσαμε πως έχουμε τι να πούμε και μπορούμε να είμαστε η εναλλακτική φωνή. Στην ουσία υπάρχουν πολλά πράγματα, τα οποία οι άνθρωποι τώρα δεν ξέρουν. Για παράδειγμα δεν ξέρουν πως ο Βούλγαρος πρωθυπουργός κρύβεται από τα μίντια, και τα μηνύματα για διάφορα γεγονότα και εκδηλώσεις δημοσιεύονται εκπληκτικά 15 λεπτά νωρίτερα. Η κυβέρνηση δε φοβάται την άσχημη ανταπόκριση, διότι ξέρει πως τα κρατικά ΜΜΕ είναι υποχρεωμένα να καλύπτουν τα γεγονότα. Και τα υπόλοιπα μίντια λίγο ή πολύ έχουν αποφασίσει σε ποια πλευρά του οδοφράγματος βρίσκονται και εκεί όλα είναι φανερά. Αυτό είναι μόνο ένα από τα μικρά “βρόμικα” μυστικά της κυβέρνησης.

Ο πρωθυπουργός κρύβεται για να μην γίνει σαφές το δημόσιο του πρόγραμμα, για να μην τον εκπλήσσουν με μπλόκα, πανό και άλλες περιστάσεις, οι οποίες θα τον ενοχλήσουν. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να συζητηθεί.

Άλλο ένα παράδειγμα είναι πως η βουλγαρική κυβέρνηση χρησιμοποιεί τις πληρωμές για τα προγράμματα των διαρθρωτικών ταμείων ως μέσο πίεσης σε ορισμένα μίντια, τα οποία είναι δικαιούχοι. Όλη η διαδικασία πραγματοποιείται μέσω της κυβερνητικής διοίκησης και όλα εξαρτώνται από κάποια διοικητική υπηρεσία υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης. Ένα σχεδόν άγνωστο γεγονός είναι πως ο μεγαλύτερος διαφημιστής στη βουλγαρική αγορά των ΜΜΕ είναι τα προγράματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εδώ μιλάμε για εκατομμύρια.

Στο γραφείο Τύπου μας βοηθάνε πολλοί συνάδελφοι - δημοσιογράφοι, οι οποίοι για διάφορους λόγους δε μπορούν να δημοσιεύουν τις πληροφορίες στα μίντια όπου δουλεύουν.

Σας επικρίνουν πως δεν είναι γνωστό ποιος βρίσκεται πίσω από την Υπηρεσία.

Εγώ είμαι παρών σε όλα τα γεγονότα των μίντια, και άλλοι συνάδελφοι θα έρθουν. Αλλά και εγώ προσωπικά θα μπορούσα να ασκήσω κριτική για τις μεθόδους με τις οποίες δουλεύει η αγορά των ΜΜΕ στη Βουλγαρία.

Η απάντηση είναι πως ένα μέρος των συμμετέχοντων είναι άνθρωποι που δουλεύουν σε ΜΜΕ, αλλά δε θέλουν να δηλώσουν τη συνεργασία τους με εμάς, διότι στη Βουλγαρία τα μίντια πολύ εύκολα αλλάζουν την πολιτική τους και αυτό είναι επικίνδυνο. Αυτοί οι συνάδελφοι μας βοηθάνε εθελοντικά και για ιδεολογικούς λόγους. Όσον αφορά τους υπόλοιπους ανθρώπους - θα τους παρακαλούσαμε να έρχονται στις εκδηλώσεις μας και έτσι θα γνωρίσουν περισσότερους φίλους και υποστηρικτές μας.

Αυτή τη στιγμή μιλάμε για μια άτυπη και μη οργανωμένη με τον κλασικό τρόπο δομή. Μπορείτε να μας βλέπετε ως ένα mini κοινωνικό δίκτυο και όχι ως μια οργάνωση με προσωπικό, προϋπολογισμό κτλ.

Σημαίνει αυτό πως η ερώτηση για την χρηματοδότηση της Υπηρεσίας είναι ασήμαντη;

Ο προϋπολιγισμός είναι μηδενικός. Η ιστοσελίδα μας δεν κοστίζει τίποτα. Το λογισμικό είναι δωρεάν, μας βοηθάνε άνθρωποι οι οποίοι συμμετέχουν στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας μαζί με εμάς. Οπότε μέχρι στιγμής δεν ξοδέψαμε ούτε ένα λεπτό. Όλοι είμαστε εθελοντές και άνθρωποι, οι οποίοι βοηθάνε με την προσωπική τους δουλειά. Είμαστε κυριολεκτικά άνθρωποι που συναντήθηκαν στην πλατεία.

Ποια κατά τη γνώμη σας είναι η μεγαλύτερη αδικία τώρα στη Βουλγαρία;

Πως μια κυβέρνηση, για την οποία έχουμε αρκετούς λόγους να την υποπτευόμαστε ότι είναι μια οργανωμένη εγκληματική ομάδα, όσο και να είναι δυνατή αυτή η φράση, έχει όλους τους μηχανισμούς να μείνει στην εξουσία παρά τις παραβιάσεις και τις γκάφες της.

Απολύτως παράνομα μια από τις σημαντικότερες θέσεις στο κράτος, με τεράστιες δυνατότητες να ασκεί επιρροή, δόθηκε σε έναν άνθρωπο, ο οποίος είναι συμβίωση βουλευτή, επιχειρηματία, ιδιοκτήτη ΜΜΕ και πολιτικού. Είναι ένας άνθρωπος 33 χρονών, χωρίς φορολογική δήλωση, αν και είναι υποχρεωμένος να την υποβάλλει ως βουλευτής και ως ανακριτής στην Εθνική Υπηρεσία Ανάκρισης. Νόμιζω ότι μόνο αυτό φτάνει.

Το γεγονός πως αυτό μπορεί να συμβεί, και οι άνθρωποι, οι οποίοι διαμαρτύρονται να τιμωρηθούν σύμφωνα με τη Διαταγή για τη δημόσια τάξη στη Σόφια, και προειδοποιούνται από την αστυνομία είναι μια μεγάλη αδικία. Δηλαδή, η έλλειψη ελέγχου πάνω στις πράξεις της κυβέρνησης, η ατιμωρησία και η αδικία, τις οποίες ήδη ανέφερα.

Πότε περιμένετε να παραιτηθεί η κυβέρνηση του Πλάμεν Ορεσάρσκι;

Εγώ περιμένω την παραίτηση από στιγμή σε στιγμή. Αστιεύομαι βέβαια.

Η σοβαρότερη απάντηση κρύβεται στην αίσθησή μου πως αυτό είναι ένας αγώνας ζωής και θανάτου για κάποιον. Και αυτοί δεν είναι οι άνθρωποι η οποίοι πιστεύουν στη σοσιαλιστική ιδέα στο Βουλγαρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα BSP ή στην ιδέα του φιλελευθερισμού στο Κίνημα Δικαιωμάτων και Ελευθεριών DPS. Αυτοί είναι κύκλοι, οι οποίοι έχουν αναλάβει συγκεκριμένες υποχρεώσεις και αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να βγουν από το παιχνίδι, αν και στην ουσία τα κόμματα αυτοκτονούν, ιδιαίτερα το BSP.

Ποια είναι η εναλλακτική λύση της κυβέρνησης στη Βουλγαρία; Πολλοί λένε πως αν πέσει αυτή η κυβέρνηση πιθανότατα θα εκλεγούν οι ίδιοι άνθρωποι επειδή στη δεξιά δεν υπάρχει καμιά πολιτική δομή η οποία αυτή τη στιγμή να είναι έτοιμη να αναλάβει τα πράγματα.

Εγώ παρατηρώ τις κοινωνιολογικές δημοσκοπήσεις με μεγάλη προσοχή. Σε αυτές υπάρχουν μεγάλες αντιθέσεις. Δεν μπορεί να μην βλέπουμε πως τουλάχιστον δύο από τις κυβερνούσες τώρα πολιτικές δυνάμεις προφανώς χάνουν την υποστήριξή τους, το ίδιο ισχύει και για το GERB, το οποίο δε συμμετέχει στην κυβέρνηση. Δεν μπορεί να λέμε πως θα επαναληφθεί η ίδια Βουλή. Αυτό απλώς δεν είναι αλήθεια.

Η γνώμη μου είναι πως τώρα στην πολιτική δημιουργήθηκε ένα κενό, το οποίο θα γίνει ακόμα πιο μεγαλύτερο και απτό μετά την πτώση της παρούσας κυβέρνησης. Στην πολιτική, οπως και στη ζωή, δεν υπάρχουν κενά. Σύνηθως κάτι μπαίνει σε αυτό το μέρος. Η αίσθησή μου είναι πως θα είναι όσο κάποιες δημιουργικές πολιτισμένες πολιτικές οργανώσεις, τόσο και κάποιο είδος λαϊκιστικών και εθνικιστικών δομών. Αλλά αυτή είναι η ζωή. Ας ελπίσουμε πως και με τέτοιο τρόπο θα προχωρήσουμε.

Δεν εμπιστεύομαι στην κοινωνιολογία. Και στην ερώτηση “Αφού δεν έχει εναλλακτική λύση γιατί να ανεχόμαστε μια διεφθαρμένη κυβέρνηση;” εγώ απαντάω με ένα πολύ καλό παράδειγμα. Αυτό είναι σαν να πεις “Γιατί να πάρω διαζύγιο, αν δεν έχω βρει τον/την επόμενο/η σύζυγό μου;”. Αυτό είναι απαράδεκτο από ηθική άποψη. Και η λέξη “ηθική” τώρα τελευταία αναφέρεται πολύ συχνά στο κέντρο της Σόφιας και αυτό είναι το καλύτερο το οποίο μπορώ να ευχηθώ να συμβεί.

Το μόνο που συμβαίνει τώρα στην πολιτική σκηνή είναι η Μεταρρυθμιστική Ένωση. Θα καταφέρει να ιδρυθεί και θα μπορέσει να είναι η εναλλακτική λύση της κυβέρνησης;

Εγώ είμαι λίγο απαισιόδοξος, για να έχω την ευκαιρία να εκπλαγώ ευχάριστα.