Galery

1

Η λέξη „Τρόικα” στην Ελλάδα απέκτησε μια εντελώς διαφορετική σημασία το τελευταίο έτος. Έπαψε να χρησιμοποιείται μονάχα ως απόλυτο αριθμητικό στις φράσεις „τρία σουβλάκια” ή „έλαβα τρία στα μαθηματικά”, αλλά έγινε προσωποποίηση μιας νέας εποχής στην σύγχρονη ελληνική ιστορία, με την οποία σημειώνεται η οικονομική χρεοκοπία της δήθεν πλούσιας και „ακμάζουσας” βαλκανικής χώρας.

Μετά το αποκορύφωμα της τελευταίας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, οι κεφαλαιακές αγορές άρχισαν να προσέχουν πολύ περισσότερο σε ποιον δίνουν χρήματα και υπό ποιες συνθήκες. Το υψηλό δημόσιο χρέος, τα ύποπτα στατιστικά στοιχεία, το μεγάλο δημόσιο έλλειμμα και η έντονη εξάρτηση της χώρας από εξωτερική πίστωση, έβαλε την Ελλάδα στο μάτι του κυκλώνα.

Ξαφνικά ό απλός Έλληνας πολίτης ξύπνησε μια μέρα και του είπαν ότι είναι φτωχός, ενώ η χώρα του βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Τότε στις αρχές του 2010 κανείς δεν το πίστεψε, ενώ μερικοί ακόμη δεν το πιστεύουν.

Μια από τις αιτίες οι Έλληνες να πιστέψουν ότι η χώρα τους δεν έχει ούτε δεκάρα, είναι η βοήθεια την οποία η Ελλάδα έλαβε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ύστερα από λίγο δισταγμό οι Ευρωπαίοι με την βοήθεια του ΔΝΤ ανακοίνωσαν ότι θα χορηγήσουν 110 δισ. ευρώ για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα η Ελλάδα. Η χώρα εκ μέρους της δεσμεύθηκε με το Μνημόνιο οικονομικής βοήθειας να μεταρρυθμίσει την οικονομία της, ώστε να την κάνει αποτελεσματική και ανταγωνιστική.

Και επειδή οι ξένοι αποφάσισαν να δώσουν τα λεφτά τους σε μια χώρα, η οποία παραδοσιακά σπαταλούσε τα χρήματα που της έχουν δοθεί όπως η Πάρις Χίλτον σε εμπορικό κέντρο, διόρισαν μια Επιτροπή επίβλεψης από τους τρεις παραπάνω θεσμούς.

Ο Пολ Тόμσον από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο Σερβάας Ντερούζ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο Κλάους Μαζούχ από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, διορίστηκαν για να επιβλέπουν πώς πάνε οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα και να δίνουν συμβουλές σε περίπτωση ανάγκης για το ποιες αλλαγές θα μπορούσαν να γίνουν, ώστε να μπορέσει η Ελλάδα και πάλι να σταθεί στα πόδια της.

Κι εδώ φτάνουμε στην ουσία. Όταν θέλουμε να εξηγήσουμε ότι η επιτροπή επίβλεψης των Пολ Тόμσον, Σερβάας Ντερούζ και Κλάους Μαζούχ πραγματοποιούν επίσκεψη στην ελληνική πρωτεύουσα, λέμε «η Τρόικα έφτασε στην Αθήνα». Μετά από έναν περίπου χρόνο ειδήσεις για την Τρόικα και τη δραστηριότητά  της, δεν μπορούσαμε να μην αναρωτηθούμε ποια είναι η γνώμη των αναγνωστών του GRReporter για αυτήν και τον ρόλο της στην Ελλάδα.

Πάνω από το 50% των αναγνωστών που απάντησαν στην βουλγαρική έκδοση του GRReporter θεωρούν ότι η δουλειά της Τρόικα είναι να βάλει σε τάξη τα οικονομικά της Ελλάδας, για να μπορέσει η χώρα να εξοφλήσει τα χρέη της. Αυτή την άποψη υποστηρίζουν όμως μόλις το ¼ των Ελλήνων αναγνωστών και το 1/3 των αναγνωστών που απάντησαν στην αγγλική έκδοση της ιστοσελίδας.

Η δεύτερη σε δημοτικότητα απάντηση είναι ότι ο ρόλος της Τρόικα στην Ελλάδα είναι να αναζωπυρώνει τα πάθη στην Ελλάδα όσο διαρκεί η κρίση. Αυτή την άποψη υποστηρίζουν το 46% των αναγωστών στην ελληνική έκδοση και το 29% των αναγνωστών στην αγγλική έκδοση. Προφανώς οι απεργίες, οι κινητοποιήσεις και τα δακρυγόνα συγκινούν περισσότερο τον δυτικό κόσμο απ’ ότι τα Βαλκάνια.

Οι πραγματολογικοί Βούλγαροι που εδώ και χρόνια ζουν με αυτά που παράγουν και όχι με δάνεια, και γνωρίζουν από πρώτο χέρι την σιδερένια πυγμή του ΔΝΤ, δεν βρήκαν θέση για πάθη στην δημοσιονομική ενοποίηση και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Μόνο το 15% από αυτούς πιστεύουν ότι ο Πολ Τόμσον και οι άλλοι μπορούν να προκαλέσουν αισθήματα πάθους, που δεν έχουν τίποτα το κοινό με την βελτίωση της κατάστασης της ντόπιας οικονομίας.

„Η Τρόικα δεν έχει καμία δουλειά στην Ελλάδα, να πάει εκεί απ’ όπου ήρθε” επίσης άρεσε ως λύση σε αρκετούς από τους αναγνώστες μας, λαμβάνοντας το 24%, το 26% και το 27% αντίστοιχα στην βουλγαρική, στην ελληνική και στην αγγλική έκδοση της ιστοσελίδας του GRReporter. Στην τελευταία θέση και με σαφή περιφρόνηση οι αναγνώστες μας ψήφισαν το ενδεχόμενο η Τρόικα να έρχεται στην Ελλάδα για να ανακοινώνει τα άσχημα οικονομικά νέα τα οποία η ελληνική κυβέρνηση δε θέλει να πει. Οι αριθμοί δείχνουν και στις τρεις εκδόσεις της ιστοσελίδας ότι λογότερο από το 10% των αναγνωστών που απάντησαν το θεωρούν μια πραγματική δυνατότητα.

Е, σε όλους που νομίζουν ότι η δυνατότητα αυτή δεν είναι σοβαρή, θα υπενθυμίσω ότι πριν από περίπου 10 χρόνια στην Ελλάδα έγινε μια προσπάθεια να πραγματοποιηθεί η αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος. Μονάχα η ιδέα για κάτι παρόμοιο προκάλεσε τέτοια κοινωνική αναστάτωση, που οι κυβερνώντες παράτησαν τα σχετικά σχέδια. Σήμερα η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση είναι γεγονός.

Οι μισθοί στην κρατική διοίκηση τα τελευταία 20 χρόνια ακολουθούν μια ανοδική και μόνο πορεία, ενώ ο μέσος μισθός στις δημόσιες επιχειρήσεις είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερος από τον μέσο μισθό στον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα η πολιτική είναι να εξισωθούν οι μισθοί στους δύο τομείς και οι δημόσιοι υπάλληλοι να συνειδητοποιήσουν ότι και αυτοί είναι θνητοί, και δεν ισχύει η αλληγορία του Όρουελ «όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα».

Στο πνεύμα αυτό είναι και η αλλαγή στην δημόσια διοίκηση, που μέχρι στιγμής είχε επίσημο 7ωρο ωράριο. Τώρα πλέον θα είναι 8ωρο, ενώ μερικοί κάνουν λόγο και για 9ωρο. Οι απασχολημένοι στον ιδιωτικό τομέα εργάζονται το λιγότερο 10 ώρες την ημέρα, και παλιά, και τώρα.